Roman Rule in Asia Minor to the End of the Third Century after Christ

Oliver, James H.; Magie, David

doi:10.2307/292550

Cited by 31 publications

(3 citation statements)

References 0 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…yüzyılın sonlarında bilinen örnekler ile daha uyumlu olması dolayısıyla MÖ 90 civarı, bu eserler için yapım tarihi olarak kabul edilmelidir. Smith'in bahsettiği tarihte, Asia Eyaleti'nde proconsul olarak görev yapan iki Flaccus tespit edilir ve bunlardan ilki Mithradates hâkimiyetine kadar görev yapar, MÖ 95-90 ve diğeri Magnesia'da bulunmuş yazıtla da ilişkilendirilen Flaccus MÖ 58-53'e tarihlenmektedir (Magie 1950(Magie , 1242Özgan 2020, 34-38 res. 24-25, 29).…”

Section: Tipoloji Ve İkonografiunclassified

Menderes Magnesia sı Artemis Kutsal Alanı Güney Stoa dan Bir Kadın Başı

ELİÜŞÜK,

BAĞDATLI ÇAM

2022

CEDRUS

View full text Add to dashboard Cite

Magnesia Güney Stoasında yapılan kazı çalışmalarında bulunan mermer bir kadın başının, manto kumaşına dair kat izlerinden yol çıkarak mantolu kadın heykeline ait bir baş olarak planlandığı ve yapıldığı, daha sonraki dönemde işlenerek yeniden işlevlendirildiği anlaşılmaktadır. Magnesia başının yüz özellikleri portreden ziyade, ideal bir tipoloji sergilemektedir. Eser tipolojik ve stilistik özellikleriyle,Hellenistik Dönemde Magnesia’nın bulunduğu ilişkili olduğu yerleşimlerden örneklerle iki farklı yönden ele alınmıştır. Magnesia Başı MÖ 2.yüzyıl ortalarından itibaren Ege Adaları ve Batı Anadolu’da yaygınlaşan Mantolu Kadın Portre Heykelleri geleneğinde, Magnesia Agorasında adak ya da onurlandırma heykeli olarak MÖ 2.yüzyıl sonları ya da MÖ.1.yüzyıl başlarında dikilmiş, mantosunu başına çekmiş bir kadın heykeliydi. Daha sonra baş yeniden işlenerek Magnesia’daki Saufeia, Baebia ve diğer örneklerde olduğu gibi önden görülmek üzere pudicitia pozunda mantolu bir kadın heykel gövdesinde mantonun içine yerleştirilmiş olmalıdır. Yeniden işlenme ve kullanılması için en uygun tarih olarak Erken İmparatorluk Dönemi önerilebilir. Stilistik değerlendirme sonucunda ulaşılan Erken İmparatorluk Dönemi, eserin bulunduğu Güney Stoa’da ilişkili olduğu düşünülen yapıların mimari özellikleriyle de desteklenmektedir.

show abstract

Section: Tipoloji Ve İkonografiunclassified

Menderes Magnesia sı Artemis Kutsal Alanı Güney Stoa dan Bir Kadın Başı

ELİÜŞÜK,

BAĞDATLI ÇAM

2022

CEDRUS

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…The uprising and war of Aristonikos/Eumenes III, the son of Attalos II, has drawn quite a lot of attention in Hellenistic studies (Broughton 1938, 505ff;Magie 1950Robinson 1954;Rostovtzeff 1955Rostovtzeff --1956Vogt 1959;Eddy 1961, 177f. ;Will 1966Will -1967Kiechle 1964, 571f.…”

Section: (Which Essentially Makes No Difference) τέ ἐστιν ἕνεκα τῆς κ...mentioning

confidence: 99%

“…Will (1966 Will ( -1967: 'Comme les autres testaments royaux celui de Nicomède IV a parfois été consideré dès antiquité, comme un faux';Magie 1950Magie , 1201 …”

unclassified

Attalos III, King and Sculptor

Polański

2013

saac

View full text Add to dashboard Cite

In his epitome Justin related Pompeius Trogus’ story, who apparently wanted to convince his readers that Attalos III, who was insane, accused his relatives of poisoning Berenike and Stratonike. Before he died he had bequeathed his kingdom to Rome. Sallust adduced the words of Mithridates VI, who considered Attalos’ testament a Roman forgery. What we know from Justin’s version is the Roman version, which was produced to justify the annexation of a foreign country and the seizure of the Attalids’ immense treasures. Attalos was one of the best educated Hellenistic monarchs, a lover and patron of the arts and sciences, a sculptor and a man of letters. With the slaying of Attalos III and his closest relatives the Roman senators also terminated the last great project of patronage over the Hellenic arts, letters and sciences.

show abstract

Memory, Family, and Community in Roman Ephesos

Kalinowski

2021

View full text Add to dashboard Cite

This is the first book to analyse urban social relations in the eastern Roman Empire through the perspective of one elite family. From the late first to the mid-third century CE, the Vedii and their descendants were magistrates, priests and priestesses of local and imperial cults, and presided over Ephesos' many religious festivals. They were also public benefactors, paying for the construction of public buildings for the pleasure of fellow citizens. This study examines the material evidence of their activities - the buildings with their epigraphic and decorative programs – to show how members of the family created monuments to enhance their own and their family's prestige. It also discusses the inscriptions of the honorific statue monuments raised by the city and its sub-groups for the family in return for their benefactions, arguing that these reflect the community's values and interests as much as they commemorate the benefactors and their families.

show abstract

Roman Rule in Asia Minor to the End of the Third Century after Christ

Cited by 31 publications

References 0 publications

Menderes Magnesia sı Artemis Kutsal Alanı Güney Stoa dan Bir Kadın Başı

Menderes Magnesia sı Artemis Kutsal Alanı Güney Stoa dan Bir Kadın Başı

Attalos III, King and Sculptor

Memory, Family, and Community in Roman Ephesos

Contact Info

Product

Resources

About