Parodontale plastische chirurgie wordt gedefi nieerd als de verzameling chirurgische behandelingen die worden uitgevoerd om ontwikkelingsstoornissen en anatomische, traumatische en pathologische afwijkingen van de gingiva, de alveolaire mucosa en het alveolaire bot te voorkomen of te corrigeren. Recessiebedekkingen ressorteren onder deze term en worden inmiddels ruim 50 jaar met wisselend succes toegepast. Er bestaan meerdere indicaties voor de behandeling van gingivarecessies. Wanneer de behandeling van eerste keus -een conservatieve benadering -geen soelaas (meer) biedt, kunnen gingivarecessies worden behandeld met behulp van parodontale plastische chirurgie. Het doel van de chirurgie is volledig herstel van de anatomische structuren in het gebied van de recessie. Gedurende de afgelopen decennia zijn hiertoe diverse chirurgische technieken ontwikkeld, waarbij de keuze voor een bepaalde techniek afh angt van verschillende factoren, zoals het aantal defecten, de grootte ervan en de hoeveelheid gekeratiniseerde gingiva rond het defect.
InleidingDe term 'parodontale plastische chirurgie' werd in 1993 door Miller geïntroduceerd en in 1996 internationaal geaccepteerd. De term wordt gedefi nieerd als de verzameling chirurgische behandelingen die worden uitgevoerd om ontwikkelingsstoornissen en anatomische, traumatische of pathologische afwijkingen van de gingiva, alveolaire mucosa en het alveolaire bot te voorkomen of te corrigeren (Miller, 1993;Wennström, 1996). De defi nitie omvat verschillende chirurgische procedures waaronder het bedekken van gingivarecessies.De meest voorkomende oorzakelijke factoren voor het ontstaan van gingivarecessies zijn poetstrauma en bacteriele plaque in combinatie met een anatomisch bepaalde, dan wel een verworven, dunne alveolaire botwand. Wanneer door een actief geworden orthodontische spalk een gingivarecessie is ontstaan, zal de inclinatie van het betreff ende gebitselement voorafgaande aan de chirurgische bedekking van de gingivarecessie gecorrigeerd moeten worden (zie ook afb eeldingen 4 en 6 in de bijdrage van Renkema et al, 2015 in dit themanummer).
Indicaties en doelDe indicaties voor het bedekken van gingivarecessies kunnen van verschillende aard zijn. De esthetische reden wordt gevormd door de verminderde dentogingivale esthetiek (Wennström, 1996). Een beduidend langere klinische kroon zal zeker tijdens het lachen als storend worden ervaren. Functionele redenen zijn een verhoogde sensibiliteit voor hoge en lage temperaturen, verkleuring, slijtage en cariës van het tandworteloppervlak en een ongunstige contour van de marginale gingiva, waardoor het voor een patiënt moeilijk, zo niet onmogelijk wordt adequaat plaque te verwijderen. Het laatste geldt vooral voor een enkelvoudige, diepe gingivarecessie, zeker als deze erg smal is en een driehoekige vorm heeft (de zogenaamde 'Stillman cleft ') en/of apicaal voorbij de mucogingivale grens reikt. Een niet toereikende mondhygiëne en roken behoren uiteraard tot de contra-indicaties (Wennström, 1996). Het doel van de chirurgische ging...