Tekstil ürünleri ipliklerin birbirine dokunması, örülmesi, tığ ile işlenmesi, düğümlenmesi veya preslenmesi yoluyla elde edilmektedir. Tekstil sanatı ise bir eserin tekstil kullanılarak tasarlanması veya tekstille yaratılması olarak tanımlanabilir. 20.yy.’ın sonlarında tekstil sanatlarının gelişimi ve plastik sanatlarla olan etkileşimi sayesinde günümüzde ip, kumaş, hazır giyim, örgü ve daha birçok tekstil ürünü seramik ve heykel gibi sanat alanlarında kullanılmaya başlanmıştır. Çağdaş seramik sanatında hazır tekstil ürünleri veya hammaddeleri birçok farklı yöntem ve teknikle sanat pratiğine entegre edilmektedir. Alternatif şekillendirme yöntemlerinden biri olan kağıt peçete, iplik, kumaş gibi organik malzemelerin astarla kaplanması alanda en çok karşılaşılan uygulamalardandır. Bunun yanı sıra sanatçıların kişisel ekseninde gelişen tekstil ürünlerinin fırınlama öncesi veya sonrası seramik yüzeylere aplike edildiği veya geleneksel tekstil işleme yöntemlerinin seramik yüzeylerde kullanıldığı dekoratif uygulamaların sayısı ve çeşitliliği de gün geçtikçe artmaktadır. Yapılan çalışmanın amacı tekstil ürünlerinin seramik sanatında kullanım biçimlerinin ve yöntemlerinin belirlenerek bu kullanımın dekor ve şekillendirme yöntemlerine olan etkisini değerlendirmektir. Araştırmanın bulguları göstermektedir ki seramik dekorları veya şekillendirme yöntemleriyle elde edilemeyecek doku, renk ve yüzey özellikleri tekstil ürünleri kullanılarak seramik form yüzeylerine kazandırılmaktadır. Bunların yanı sıra geri dönüşüm ve ileri dönüşüm bağlamında atık ürünlerin bir dekor malzemesi olarak kullanımı sürdürülebilirlik açısından da oldukça önemlidir. Tekstil ürünlerinin seramik sanatında kullanımı en genel haliyle liflerin kolay şekil alan yapısından, hazır tekstil ürünlerinin kompleks doku ve yüzey özelliklerinden kaynaklanmaktadır. Bu özelliklerin yanı sıra tekstil ürünlerinin emici yapısı kille birlikte kullanım olanaklarının araştırılmasını ve geliştirilmesini sağlamıştır.