Rusya Dış Politikası’nın Etkin Silahı: Donmuş Çatışma Bölgeleri

Tüysüzoğlu, Göktürk

doi:10.17752/guvenlikstrtj.356957

Cited by 8 publications

(1 citation statement)

References 22 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…Bölgede var olan donmuş sorunların canlanması, ekonomi ve güvenlik olmak üzere pek çok alanda istikrarsızlığın artmasına neden olmuştur. (Tüysüzoğlu, 2017) Bu durum, Türkiye'nin başta ticaret ve enerji olmak üzere çeşitli alanlarda bölge ülkeleriyle ilişkilerini geliştirmesine engel teşkil etmiştir (Topal, 2015b: 965).…”

Section: Türkiye Cumhuriyeti'nin Bölgeye Yönelik Politikalarıunclassified

Güney Kafkasya Eksenli Değişimlerin Türkiye - Rusya Federasyonu İlişkileri Üzerinden Analizi (Ekim 2020 öncesi süreç)

Toker

2023

Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi

View full text Add to dashboard Cite

1991 yılı Aralık ayı sonlarında SSCB’de meydana gelen dağılmayla birlikte bölgede meydan gelen güç boşluğu, Güney Kafkasya özelinde olduğu gibi bölgesel ve küresel aktörlerin mücadelesini tetikleyen önemli değişikliklerin de habercisi olmuştur. İki kutuplu sistemin istikrarlı politikasının, yerini güvensiz ve istikrarsız bir ortama bırakması, Güney Kafkasya ülkelerinin sahip olduğu değerler nedeniyle bölge içi ve bölge dışı devletlerin odak noktası haline gelmesi çatışmaları da beraberinde getirmiştir. Bölgede meydana gelen değişim, SSCB’nin ardılı olan ve bölgeyi arka bahçesi olarak gören Rusya Federasyonunu (RF) olduğu kadar sınırlarında yepyeni komşularla karşı karşıya gelen ve bölgeyle tarihi ve kültürel bağı olan Türkiye’yi de yakından ilgilendirmiş ve dağılma sonrası her iki ülke bölgeye yönelik yeni politikalar üretmek durumunda kalmıştır. Çalışmada, Güney Kafkasya’nın önemi ve tarihi arka planı kısaca incelendikten sonra, dağılmadan sonra Güney Kafkasya ülkelerinde yaşanan değişim, bu ülkelerin dış politikasını etkileyen bölge içi etnik çatışmalar, Azerbaycan ve Ermenistan arasında Dağlık Karabağ başta olmak üzere günümüzde dahi yaşanan problemler ve Ermenistan’ın Azerbaycan topraklarına yönelik saldırıları gibi çözülemeyen bölgesel sorunlar, bu sorunlar karşısında Türkiye ve RF’nun izlediği politikalar ve bu politikaların iki ülke ilişkilerine etkisi analiz edilmeye çalışılacaktır. Gerek RF gerekse Türkiye’nin, Ermenistan ve Azerbaycan gibi çatışma halinde olan devletlerle yakın ilişki içinde olmaları ve Gürcistan’ın etnik meseleleri konusunda Türkiye’nin aldığı tavır gibi hususların iki ülke ilişkilerini zaman zaman olumsuz etkilediği ancak problemleri ayrı tutup ticaret ve turizm gibi ülke çıkarları için önemli konularda anlaşma sağlanabildiği buna rağmen çözülemeyen problemler nedeniyle istikrarın her an bozulabileceği bir süreç yaşandığı değerlendirilmiştir.

show abstract

Section: Türkiye Cumhuriyeti'nin Bölgeye Yönelik Politikalarıunclassified

Güney Kafkasya Eksenli Değişimlerin Türkiye - Rusya Federasyonu İlişkileri Üzerinden Analizi (Ekim 2020 öncesi süreç)

Toker

2023

Avrasya Uluslararası Araştırmalar Dergisi

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

Rus Gönüllü Savaşçilar Ve Rusya’da Özel Askeri̇ Şi̇rketleri̇n Ortaya Çikişi

KILLIOĞLU

2022

Fırat Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi

View full text Add to dashboard Cite

Starting with the Egyptians in the Ancient Age, almost every empire has tried to make foreign military elements fight on its own behalf. These companies, which appear to be commercial enterprises in theory, but are frequently used in intelligence and secret military operations, have become more known and recognized, especially after the invasion of Iraq by the USA in 2003. Private military company personnel composed of military professionals retired or dismissed from the armed forces. Russia has also tried to use private military companies in order to realize her national security and interests. However, some restrictions originating from the constitution and criminal code of the Russian Federation made that solution difficult. The Russian Constitution and the Russian Penal Code does not allow the establishment of mercenary and private military companies and describe such organizations and activities as illegal. Additionally, the Russian military companies, were late for the international security market because of economic problems and the opposition from the armed forces. In this study, the first period of the establishment of the private military company system, the period between 1999 and 2013, is explained in the chronological method.

show abstract