Sağlık Profesyonellerinin Afet Triajında Etik Karar Verebilme Durumları: İzmir İli Örneği

Abstract

Veri toplama aracı olarak anket formu kullanılmıştır. Hazırlanan anket formları çalışmanın yapıldığı ildeki 112 Acil Sağlık İstasyonları çalışanları, UMKE ekibi ve AKS-110 ekibinden toplam 215 sağlık profesyoneline uygulanmıştır. Böylelikle sağlık profesyonellerinin afet triajı yapabilme yeterlilikleri ve ikilem halinde etik karar verebilme düzeyleri değerlendirilmiş ve değişkenler ile arasındaki ilişkiler belirlenmiştir. Bulgular: Araştırma sonucunda katılımcıların %51,2'sinin afet triajı etik bilgi düzeylerinin yetersiz olduğu tespit edilmiştir. Katılımcıların afet triajı etik bilgi düzeyi arttıkça etik karar verme eğilimlerinin de arttığı gözlenmiştir. Katılımcılar, afet triajında ölüm kararı verme, CPR uygulama ve kıt kaynakların paylaştırılması konusunda etik ikilemde kalmışlardır. Sonuç: Öncelikli olarak afet öncesi hazırlık döneminde afet triajına yönelik eğitimlerin arttırılması ve sağlık profesyonellerinin mesleki eğitimlerinde almış oldukları etik derslerine afet triajının etik boyutunun da dâhil edilmesi önerilmektedir. Sağlık profesyonellerinin etik düşünebilme ve etik karar verebilme yetenekleri yapılan tatbikatlar, simülasyonlar ve masa üstü egzersizlerle geliştirilmelidir. Hazırlanacak bu uygulamalı eğitimlerde etik ikilemin yaşanabileceği afet senaryoları yer almalıdır. Anahtar kelimeler: Afet triajı, tıbbi etik, afet triajı etik ilkeleri, etik karar verme.

Scale Development to Assess the Level of Knowledge of Field Triage: A Methodological Study

“…Diğer çalışmalarda, triyaj eğitimine katılma oranı %94,4, %51,85 ve %6,4 olarak bildirilmiştir. [19][20][21] Bu çalışmada katılımcılar triyaj bilgilerinin yeterli olduğunu (%64,8) düşünmektedir. Oysaki benzer çalışmada, katılımcıların triyaj konusunda kendilerini yeterli görmedikleri (%64,8) bildirilmiştir.…”

“…Katılımcıların görev yaptığı birimde triyaj tatbikatı düzenlenme oranı %15,1 iken, benzer çalışmada bu oranın %5,6 olduğu bildirilmiştir. 19 Bu oranın düşük olmasının nedeni, triyaj tatbikatının zorunlu eğitim programında olmamasından kaynaklanmasıdır.…”