Sarkopeni için yapılmış çeşitli tanımlamalar mevcuttur. Bunlardan "Avrupa Yaşlılarda Sarkopeni Çalışma Grubu"(EWGSOP) sarkopeniyi "fiziksel engellilik, düşük hayat kalitesi ve ölüm gibi istenmeyen sonuçların riskini taşıyan, iskelet kas kütlesinin ve gücünün ilerleyici ve jeneralize kaybı ile karakterize bir sendrom" olarak tanımlamıştır. Ayrıca sarkopeni tanısı için "düşük kas kütlesi + düşük kas fonksiyonu (güç veya performans)" kullanımını önermektedir. İntrensek (yaşa bağlı) nedenlerin yanında çeşitli ekstrensek ve davranışsal faktörler de sarkopeni gelişimi ve/veya ilerlemesini etkiler. Bu faktörler arasında kullanmama, fiziksel aktivite eksikliği, malnütrisyon, kronik enflamasyon ve komorbiditeler sayılabilir ve sürece katkıları kişiden kişiye büyük farklılık gösterebilir. Bu yüzden bireyler arasında kas kütle ve gücü kaybı açısından ciddi varyasyonlar mevcuttur. Koruyucu stratejiler; primer, sekonder, tersiyer ve kuvaterner seviyede tanımlanır. Mevcut bilgimize göre tüm koruma seviyelerinde fiziksel egzersiz ve nütrisyon en önemli elementlerdir. Primer koruma, altta yatan sürecin başlangıcı ile başlamalıdır. Sekonder ve tersiyer koruma stratejileri daha ilerideki yaşlarda sarkopeninin hızlı ilerlemesinden kaçınmak için düşünülmelidir.