“…Bu sonuçların, iktisat yazınında günümüze kadar sürmekte olan bir tartışmayı başlattığı ve bu çalışmadan sonra tasarruf-yatırım üzerine yapılan çalışmalarda bu paradoksa değindikleri görülmektedir. Bu kapsamdaki çalışmalar bakınız (Harberger, 1980;Sachs, 1983;Murphy, 1984;Dooley vd., 1987;Tesar, 1991;Husted, 1992;Sinn, 1992;Baxter ve Crucini, 1993;Jansen, 1996;Coakley vd., 1996;Moreno, 1997;Sachsida ve Caetano, 2000;Sinha ve Sinha, 2004;Bahmani-Oskooee ve Chakrabarti, 2005 Feldstein, 1983;Murphy, 1984;Penati ve Dooley, 1984;Obstfeld, 1986;Dooley vd., 1987;Feldstein ve Bacchetta, 1989;Golub, 1990;Tesar, 1991;Coakley vd., 1998;Vamvakidis ve Wacziarg, 1998;Obstfeld ve Rogoff, 2000;Herwartz ve Xu, 2010 şeklinde ifade etmek mümkün olmaktadır. Bununla beraber, Obstfeld, 1985;Miller, 1988;Bayoumi, 1989;Tesar, 1993;Argimon ve Roldan, 1994;Jansen, 1996;Coakley ve Kulasi, 1997;Hussein, 1998;Coakley vd., 2001;Vita ve Abbott, 2002;Pelagidis ve Mastroyiannis, 2003;Caporale vd., 2005;Narayan, 2005;Bolatoğlu, 2005;Feldstein, 2005;İyidoğan ve Balıkçıoğlu, 2010;Ghosh ve Dutt, 2011;…”