Δεδομένα και σκοπός:Η περιφερική αγγειοπάθεια (ΠΑ) αποτελεί έναν από τους σημαντικότερουςπαράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση έλκους στα κάτω άκρα των ασθενών μεσακχαρώδη διαβήτη. Η μέτρηση του κνημοβραχιόνιου δείκτη (ΑΒΙ, anklebrachialindex) και του δείκτη δακτυλικών πιέσεων (ΤΒΙ, toe-brachial index)είναι οι πιο συχνά χρησιμοποιούμενες μέθοδοι για την ανίχνευση της ΠΑ σεασθενείς με διαβήτη. Παρόλα αυτά, ακόμα υπάρχουν αμφιβολίες σχετικά μετην ακρίβειά τους. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν να αξιολογήσουμε τηναξιοπιστία διαφόρων αναίμακτων μεθόδων ανίχνευσης της ΠΑ σε ασθενείς μεσακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 (ΣΔ2) και να εξετάσουμε αν η παρουσίαπεριφερικής νευροπάθειας (ΠΝ) ή νευροπάθειας του καρδιακού αυτονόμουνευρικού συστήματος (ΚΑΝ) επηρεάζει την ακρίβειά τους.Ασθενείς και μέθοδοι:Συνολικά έλαβαν μέρος στη μελέτη 180 άτομα (360 κάτω άκρα), 100 ασθενείςμε ΣΔ2 (μέση ηλικία 66,5 ± 8,7 έτη) και 80 άτομα χωρίς ΣΔ2 (μέση ηλικία 62,5± 8,7 έτη). Με τη χρήση ενός φορητού μηχανήματος υπερήχων Dopplerμετρήθηκαν οι συστολικές πιέσεις στην οπίσθια κνημιαία αρτηρία και με τηχρήση φωτο-πληθυσμογράφου οι δακτυλικές πιέσεις στο μεγάλο δάκτυλο τωνκάτω άκρων. Στη συνέχεια υπολογίσθηκαν ο ΑΒΙ και ο ΤΒΙ. Επιπλέον,μετρήθηκαν η διαδερμική τάση οξυγόνου (TcPO2) στη ραχιαία επιφάνεια καιτων δύο κάτω άκρων, καθώς και ο κορεσμός του περιφερικού αίματος σε οξυγόνο (SpO2) με παλμικό οξύμετρο στο δείκτη των άνω άκρων και στομεγάλο δάκτυλο των κάτω άκρων σε ύπτια θέση και στην ανύψωση τουσκέλους κατά 30 cm. Τιμές ABI <0,9, TBI ≤0,54, TcPO2 <40 mmHg και SpO2στο μεγάλο δάκτυλο <95% και με διαφορά >2% από τον μετρούμενο κορεσμότου δείκτη ή μείωση του κορεσμού κατά την ανύψωση των άκρων στα 30 cm>2% από τη μετρούμενη τιμή κορεσμού στην ύπτια θέση θεωρήθηκανπαθολογικές. Η διάγνωση της ΠΑ βασίστηκε στην παρουσία διφασικής,μονοφασικής ή επίπεδης κυματομορφής στην οπίσθια κνημιαία αρτηρία. Ηδιάγνωση της ΠΝ βασίστηκε στο δείκτη συμπτωμάτων, στο δείκτη ευρημάτωντης νευροπάθειας και στο ουδό αντίληψης των δονήσεων, ενώ της ΚΑΝ στις 4κλασσικές δοκιμασίες κατά Ewing.Αποτελέσματα:ΠΑ είχαν 41 ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη και 13 άτομα χωρίς σακχαρώδηδιαβήτη.Ο ABI ήταν η μέθοδος με τη μεγαλύτερη αξιοπιστία για τη διάγνωση της ΠΑστην παρούσα μελέτη. Ο TBI είχε λίγο χαμηλότερη ευαισθησία και ειδικότηταγια τη διάγνωση της ΠΑ σε σύγκριση με τον ΑΒΙ, ενώ η TcPO2 και ο SpO2 δενβρέθηκαν να είναι αξιόπιστες μέθοδοι για την ανίχνευση της ΠΑ. Η παρουσίαΠΝ ή ΚΑΝ δεν επηρέασε την αξιοπιστία του ΑΒΙ, ενώ η παρουσία της ΚΑΝμείωσε την ειδικότητα του ΤΒΙ. Συμπέρασμα:Η μέτρηση του ABI είναι η καλύτερη μέθοδος ανίχνευσης της ΠΑ σε ασθενείςμε ΣΔ2 αλλά και σε μη διαβητικά άτομα. Η παρουσία ΠΝ ή/και ΚΑΝ σεασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη δεν επηρεάζει την αξιοπιστία της μεθόδου.