Tuğla kırığı ve tuğla tozunun bağlayıcı üretiminde kullanılmasıyla başlayan inşaat ve yıkıntı atıkla-rının geri dönüşümü, artan makine/ekipman, bilgi ve tecrübeyle hız kazanmıştır. İnşaat ve yıkıntı atıklarının büyük bir kısmını atık betonlar oluşturmaktadır. Atık betonların çevreci yöntemlerle dö-nüştürmesiyle elde edilen agregaların doğal agregalara alternatif bir ürün olduğunu ortaya koymak için kapsamlı çalışmalar yapılmış ve yapılmaya devam etmektedir. Bu çalışmada, dört farklı oranda geri dönüşümlü agrega içerdiği kabul edilen yüksek kirişlerin tasarımı, mevcut yönetmeliklerin önerdiği bağıntılar kullanılarak çubuk analojisi metoduna göre yapılmıştır. Elde edilen sonuçlar doğal agregalı yüksek kirişlerin tasarım sonuçları ile karşılaştırılmıştır. Elde edilen sonuçlara göre; %25 oranında geri dönüşümlü agrega içeren yüksek kirişlerin tasarım sonuçların doğal agregalı kirişlerin tasarım sonuçla-rına benzediği görülmüştür. Yüksek kirişlerdeki geri dönüşümlü agrega oranı arttıkça bu kirişlerin tasa-rım sonuçlarının doğal agregalı kirişlerin tasarım sonuçlarından hızla uzaklaştığı belirlenmiştir. Ayrı-ca, mevcut yönetmelik bağıntılarının %25 oranında geri dönüşümlü agrega içeren yüksek kirişlerde geçerli olduğu, bu oranın aşıldığı kirişlerde mevcut bağıntıların kullanılmasının yapısal tasarım açı-sından risk oluşturacağı tespit edilmiştir.