Günümüzde enerji ve enerji kaynaklarına olan ihtiyaç sürekli olarak artmaktadır. Enerji üretmek için genellikle kömür, doğalgaz, petrol gibi fosil kaynaklar kullanılmaktadır. Bu kaynaklar ekonomik ve çevresel pek çok olumsuz etkiye sahiptir. Bu etkileri ortadan kaldırabilmek için rüzgar, güneş, biyokütle, hidroelektrik, jeotermal gibi Yenilenebilir enerji kaynaklarının (YEK) kullanımı yaygınlaştırılmalıdır. Bunun için YEK alternatifleri değerlendirilmeli ve yatırımının uygun olacağı yerler belirlenmelidir. Değerlendirme süreci birden daha fazla alternatifi ve farklı değerlendirme kriterlerini aynı anda içermektedir. Bu tür problemlerin çözümünde kullanılan Çok Kriterli Karar Verme (ÇKKV) teknikleri birden daha fazla kriterin etkisinde olan durumlarda uygulamada kullanılan popüler yöntemlerdir. Bu çalışmada YEK alternatifleri değerlendirilirken kullanılan ÇKKV teknikleri, değerlendirmede kullanılan kriterlerinin neler olduğu ve farklı değerlendirme kriterlerinin önem düzeyleri (ağırlıkları) belirlenirken kullanılan metotlar incelenmiştir. Ayrıca tüm bu tekniklerin tercih edilme nedenleri de açıklanmıştır. Çalışma sonucunda elde edilen bulgulara göre, değerlendirme kriterlerini ağırlıklandırmak için AHP ve Entropi yöntemleri, alternatifleri sıralamak için ise TOPSIS, AHP ve COPRAS yöntemlerinin en yaygın olarak kullanılan yöntemler olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca bu yöntemler yaygın kullanıldıkları ve etkili oldukları gibi nedenler ile tercih edilmiştirler. Ekonomik kriterler içinde yatırım maliyeti, teknolojik kriterlerden verimlilik, çevresel kriterlerlerden çevresel etki, sosyal kriterlerden iş yaratma ve politik kriterlerden devlet desteği kriterlerinin en fazla kullanılan kriterler olduğu görülmüştür. Bu çalışmadaki bulgular gelecekte özellikle enerji planlaması çalışmalarında araştırmacılar için yararlı olacaktır