Bu çalışmanın temel amacı tarih disiplinine mensup araştırmacılar tarafından sıklıkla kullanılan seyahatnamelerin tarihi coğrafya kaynağı olarak nasıl kullanılabileceğine dair örnek sunmaktır. Çalışmada 16 ve 19 yüzyıllarında İstanbul’da bulunan 22 seyyahın Boğaziçi’ne dair aktardıkları incelenmiştir. İncelenen seyyahlar farklı dönemlerde yaşamış ve farklı eğitim ve bilgi seviyesine sahiptirler. Bu özellik Boğaziçi’ne dair farklı bakış açılarının karşılaştırılmasına olanak vermiştir. Çalışmanın ana materyali olan seyahatnameler coğrafi merkezli okumaya (‘géolittéraire’) tabi tutulmuştur. MAXQDA paket programı kullanılarak seyahatnamelerde geçen her bir sözcük ve söz öbeği topografya, bitki, hayvan, yapı, ekonomi, nüfus, kültürel peyzaj gibi gruplar altında sınıflandırılmıştır. Sınıflandırma sonucunda haritalanırılmaya uygun olan bilgiler ArcGIS 10.4.1 paket programı yardımıyla görselleştirilmiştir. Çalışma sonucunda seyyahların coğrafi konulara dair verdiği biligiler derlenmiş ve hartialandırılmıştır.