“…Utangaçlık kişilerarası ilişkilerde bireyin uygun şekilde davranamayacağı yönündeki düşünceleri nedeniyle sıkıntı ve kaygı yaşamasıyla karakterize, sosyal ortamlardan kaçınma eğilimi olarak tanımlanmaktadır (Antony ve Swinson, 2000;Crozier ve Birdsey, 2003;Hyson ve Van Trieste, 1987;Türkçapar, 1999;Zimbardo, 1979). Diğer taraftan utangaçlık bir yanıyla sosyal fobiye dönüşme riski taşıyan ruhsal bir rahatsızlık (Antony ve Swinson, 2000;Carducci, Hutzel, Morrison ve Weyer, 2001;Sevinçok, 2000) bir yanıyla da bir kişilik özelliği olarak değerendirilmekte (Crozier ve Birdsey, 2003;Hyson ve Van Trieste 1987;Zimbardo, 1979) ve sonuçları itibariyle sosyal etkileşim ve iletişimde engelleyici olduğu belirtilmektedir. Utangaçlık teorik olarak; sosyal iletişim ve etkileşimde tedirgin olmak veya kaygı hissetmek gibi psikolojik, sosyal ortamlardan kaçınmak gibi davranışsal ve kendini olumsuz değerlendirmek gibi bilişsel bileşenlerden oluşmaktadır (Antony ve Swinson, 2000;Carducci ve ark., 2001;Zimbardo, 1979).…”