Dikili ağaçlardan çeşitli yaralama yöntemleriyle üretilen reçine, opak süt beyazı renkte, yoğun, yapışkan ve akışkan özellik gösteren bir üründür. Reçine literatürde rosin, resin ve oleoresin olarak üç farklı terimle ifade edilmektedir. Dünyada yaklaşık 100 çam türünden geleneksel olarak Çin yöntemi, Amerikan yöntemi, Hugues ya da Fransız yöntemi ve Mazek ya da Rill yöntemleriyle reçine üretimi yapılmaktadır. Ayrıca oyma delik veya Eurogem olarak isimlendirilen kapalı yara yöntemi de kullanılmaktadır. Dünya üzerinde iğne yapraklı ağaçlar dışında reçine üretimi yapılan diğer bazı önemli odun ve odun dışı bitkiler arasında Cistus ladanifer, Styrax officinalis, Ferula assa-foetida, Myroxylon balsamum, Boswellia serrata, Pistacia atlantica vd. türler yer almaktadır. Günümüzde Çin, Brezilya ve Endonezya dünyada dikili çam reçinesi üretiminin %90’nından fazlasını gerçekleştirmektedir. Reçine üretiminin % 68’inin oleoresin, %31’inin sülfat reçinesi ve diğer kısmının ise ekstraksiyon reçinesi olduğu tahmin edilmektedir. 2019 yılında 1.270,000 ton olan kolofan üretimi covid-19 etkisiyle 2020 yılında %9,45 oranında azalarak 1.150,000 tona düşmüştür. Benzer şekilde 2019 yılında dünyada toplam terebentin üretimi 345,000 ton olarak gerçekleşirken bu rakam 2020 yılında 325,000 tona gerilemiştir. Reçine ve kolofan gibi türevleri mikrokapsülasyon, fungisit, herbisit, ahşap koruma, kâğıt endüstrisi, biyoyakıt, nanomateryal, yeşil kimyasallar vb. alanlarda kullanılmaktadır.