Side effects of labetalol in newborn infants

Woods, David; Malan, Arnaud G.

doi:10.1111/j.1471-0528.1983.tb09333.x

Cited by 21 publications

(4 citation statements)

References 3 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…There is a marked difference in opinion between the positive or adverse effects of labetalol (22,23). These discrepancies in opinion might reflect differences in the populations studied.…”

Section: Discussionmentioning

confidence: 96%

Comparison of outcome of labetalol or hydralazine therapy during hypertension in pregnancy in very low birth weight infants

Hjertberg

Faxelius

Belfrage

1993

Acta Obstet Gynecol Scand

View full text Add to dashboard Cite

Ninety-seven women with moderate to severe preeclampsia (PE) were allocated at random to labetalol or hydralazine treatment. Of these, 22 women with severe PE gave birth to neonates with VLBW (very low birth weight < or = 1500 g). Seven were allocated to labetalol treatment (Group A), eight to hydralazine treatment (Group B) and seven women received both drugs due to poor blood pressure control with a single drug therapy (Group C). No difference in cesarean section rate or in the indication for operative delivery could be seen. Gestational age was 29.9 weeks (25.4-32.5) in Group A, 28.6 weeks (26.6-33.4) in Group B and 27.3 weeks (26.7-31.1) in Group C (median and range). Birth weight did not differ between groups and 13 of the 22 infants weighed below 1000 g. There was a tendency to lower Apgar scores at five minutes in the hydralazine group. Time spent in the neonatal intensive care unit did not differ between groups. Five of the 11 neonates with gestational age (GA) < or = 28 weeks and three of the seven neonates in GA 29-30 weeks died. Neither the number of infants requiring intermittent positive pressure ventilation or duration of O2- treatment, nor number of infants with respiratory distress syndrome differed between groups. We did not find any difference in the outcome of the VLBW infants when the hypertensive mother had been treated with either hydralazine or labetalol.

show abstract

“…There is a marked difference in opinion between the positive or adverse effects of labetalol (22,23). These discrepancies in opinion might reflect differences in the populations studied.…”

Section: Discussionmentioning

confidence: 96%

Comparison of outcome of labetalol or hydralazine therapy during hypertension in pregnancy in very low birth weight infants

Hjertberg

Faxelius

Belfrage

1993

Acta Obstet Gynecol Scand

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…The changes in al-binding demonstrate that during early postnatal development chronic blockade can result in adaptive changes of the adrenoceptor number. In several clinical studies it has been reported that maternal labetalol administration also results in adrenoceptor blockade in the foetus or newborn, as evidenced by physiological effects (Woods & Malan, 1983;MacPherson et al, 1986;Haraldsson & Geven, 113 117** 115* 112 1989). However, as far as we know, drug withdrawal effects as a measure for possible adaptive receptor changes have never been described.…”

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

“…The antihypertensive action of labetalol is considered to be due to its dual a-and #-adrenoceptor antagonism (Brittain & Levy, 1976;Aggerbeck et al, 1978). Labetalol has been regarded as safe for the foetus during pregnancy since treatment does not significantly interfere with foetal heart rate or blood flow (Woods & Malan, 1983;Jouppila et al, 1986;MacPherson et al, 1986). However, labetalol has been demonstrated to cross the placenta (Michael, 1979;Lardoux et al, 1983;Haraldsson & Geven, 1989) and, as is pointed out in the present study, can also pass the blood-brain barrier and subsequently interact with the maturing noradrenergic system.…”

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

Changes in adrenoceptors and monoamine metabolism in neonatal and adult rat brain after postnatal exposure to the antihypertensive labetalol

Erdtsieck-Ernste

Feenstra

Botterblom

et al. 1992

British J Pharmacology

View full text Add to dashboard Cite

1 The purpose of the present study was to investigate the acute (single injection), direct (chronic treatment) and the long-lasting effects after exposure to the a1/fl-adrenoceptor antagonist labetalol during rat brain development on adrenoceptors and monoamine metabolism. 2 In 10-day-old rat pups, subcutaneously administered labetalol (10mgkg-1) passed the blood-brain barrier, reaching a level of 2.1 ug g-1 tissue in the brain 90 min after injection. 3 Chronic labetalol treatment (10mgkg-1, s.c., twice daily) during the first 10 days of life significantly increased a1-adrenoceptor binding in the hypothalamus ( + 39%), but not in the occipital cortex. 4 This chronic postnatal labetalol treatment did not result in long-lasting changes in a1-and fl-receptors measured on day 60. 5 A single labetalol injection (10mgkg-1, s.c.) on postnatal day 10 significantly increased noradrenaline (NA) metabolism in all brain regions tested (+ 25 to 105%), but had no effects on 5-hydroxytryptamine (5-HT) or dopamine metabolism. 6 Chronic labetalol treatment between postnatal (PN) days 1 and 10 also increased NA metabolism on PN 10 (3-methoxy-4-hydroxyphenylglycol (MHPG)/NA, +20 to 100%), suggesting that tolerance to the acute effect of labetalol did not occur. A slight increase in 5-HT metabolism (20%) was induced by the chronic labetalol treatment in the hippocampus and meso-limbic system. 7 In general, long-lasting effects on NA metabolism could not be detected on day 60, more than one month after the treatment. However, 5-HT metabolism was significantly increased in all four brain regions measured (+ 20 to 70%). 8 We conclude that chronic labetalol exposure during early postnatal rat brain development does not cause long-lasting changes in f-receptor number or NA metabolism, but appears to be critical for the rate of 5-HT metabolism in later life.

show abstract

“…Επίσης αντενδεικνύεται σε ασθενείς με άσθμα. Υπόταση, ολιγουρία και βραδυκαρδία παρατηρήθηκαν σε νεογνά όταν η λαβεταλόλη δόθηκε εξαιτίας της παρουσίας υποξίας του εμβρύου [301] . Η χρήση των βαναστολέων στη σοβαρή προεκλαμψία διαταράσσει την ικανότητα του εμβρύου να αντιμετωπίσει την ενδομήτρια πίεση.…”

Section: οξεία θεραπείαunclassified

Συσχέτιση Ποσότητας Λεπτίνης Στο Πλάσμα Εγκύου Γυναίκας Και Κινδύνου Εμφάνισης Προεκλαμψίας

Σαμόλης¹,

Samolis²

View full text Add to dashboard Cite

Η λεπτίνη είναι μια πρωτεΐνη που προέρχεται κυρίως από το λιπώδη ιστό αλλά έχει βρεθεί και ότι παράγεται επίσης στο πλακούντα του ανθρώπου . Η παχυσαρκία έχει θετική συσχέτιση με τη συγκέντρωση της λεπτίνης στο πλάσμα, αφού αυτή είναι ανάλογη με το μάζα του λίπους . Επιπλέον οι ερευνητές απέδειξαν πως η σύνθεση της λεπτίνης στο πλακούντα κατά τη διάρκεια της κύησης αυξάνεται σε καταστάσεις υποξίας . Η προεκλαμψία αποτελεί μια υπερτασική διαταραχή της εγκυμοσύνης ,η οποία είναι γνωστό ότι σχετίζεται με πλακουντιακή υποξαιμία και ευθύνεται σε ένα μεγάλο για την νεογνική και μητρική θνητότητα και θνησιμότητα . Σκοπός της μελέτης είναι να μελετήσει αν οι τιμές της λεπτίνης στο πλάσμα της μητέρας ,στην αρχή της εγκυμοσύνης , συσχετίζονται ή όχι με αυξημένο κίνδυνο εμφάνισης προεκλαμψίας ανεξάρτητα από το βάρος της εγκύου γυναίκας, συσχετίζοντας παράλληλα και άλλους παράγοντες όπως της κοινωνικοοικονομική κατάσταση, το οικογενειακό ιστορικό ,την ηλικία, τον τόκο της μητέρας καθώς και το φύλο το βάρος γέννησης των νεογνών και η εβδομάδα κύησης κατά τον τοκετό. Από το Μάιο του 2004 έως το Ιανουάριο του 2008 στη Πανεπιστημιακή Μαιευτική-Γυναικολογική Κλινική του Δ.Π.Θ και στη Μαιευτική-Γυναικολογική του Γ.Ν.Π Τζάνειο έλαβαν μέρος στη μελέτη μας συνολικά 90 έγκυες γυναίκες .Οι 37 μητέρες ανέπτυξαν προεκλαμψία και αποτελούν τη μια ομάδα σύγκρισης ,ενώ η άλλη ομάδα αποτελείται από 53 υγιείς μητέρες . Έγινε συλλογή αίματος από τη μητέρα τη 13η εβδομάδα περίπου της κύησης και με τη μέθοδο ELISA έγινε ο προσδιορισμός της συγκέντρωσης της λεπτίνης στο πλάσμα .Επίσης δόθηκε ερωτηματολόγιο στη μητέρα για να το συμπληρώσει και καταγράφηκε το φύλο και βάρος γέννησης του νεογνού καθώς και η εβδομάδα κύησης που έλαβε χώρα ο τοκετός . Η στατιστική ανάλυση των δεδομένων της έρευνας μας έγινε με τη χρήση του στατιστικού πακέτου SPSS v. 11.0 (SPSS Inc. ) . Τα αποτελέσματα έδειξαν πως η συγκέντρωση λεπτίνης στο πλάσμα της μητέρας στην αρχή της εγκυμοσύνης ,που εμπλέκεται με προεκλαμψία είναι αυξημένη από την αντίστοιχη συγκέντρωση των υγειών γυναικών ( p< 0,05) και αυτή η διαφορά είναι ανεξάρτητη από το ΒΜΙ των εγκύων . Οι παχύσαρκες μητέρες (ΒΜΙ> 25 kg/m2) έχουν αυξημένες τιμές λεπτίνης στο πλάσμα όταν αναπτύσσουν προεκλαμψία( p< 0,05) γεγονός που δεν επιβεβαιώνεται για τις λεπτές εγκύους μητέρες(p= 0,272) . Οι γυναίκες οι οποίες ανέπτυξαν προκλαμψία κατά τη διάρκεια της κύησης γέννησαν νεογνά με μικρότερο σωματικό βάρος από τα παιδιά των εγκύων της ομάδας ελέγχου( p< 0,05) .Οι τιμές λεπτίνης πλάσματος σε όλες τις εγκύους γυναίκες της μελέτης μας είναι αντιστρόφως ανάλογες με το βάρος γέννησης των νεογνών ( p<0,05) . Η ηλικία ,η εθνικότητα ,η οικογενειακή κατάσταση και η συνήθεια του καπνίσματος των εγκύων της μελέτης μας καθώς και το φύλο του νεογνού δεν φαίνεται να επηρεάζει τη συχνότητα εμφάνισης προεκλαμψίας(p>0,05) . Οι πρωτοτόκες έγκυες(OR=3,2και 95% Δ.Ε=1,2 ως 8,8), καθώς και αυτές που έχουν οικογενειακό ιστορικό υπέρτασης (O.R=3,1 και Δ.Ε 95% από 1,3 ως 7,6) ,εμφανίζουν τρεις φορές μεγαλύτερο κίνδυνο για να παρουσιάσουν προεκλαμψία , ενώ οι γυναίκες με προεκλαμψία διατρέχουν εννέα φορές μεγαλύτερο κίνδυνο για πρόωρο τοκετό(O.R=9,4 ,Δ.Ε 95% από 1,9 ως 46,2) . Επομένως επιβάλλεται να γίνεται ο προσδιορισμός της συγκέντρωσης της λεπτίνης νωρίς κατά τη διάρκεια της κύησης ,αφού δύναται να αποβεί ένα χρήσιμο προγνωστικό στοιχείο για τον κίνδυνο ανάπτυξης προεκλαμψίας ανεξαρτήτως του ΒΜΙ των εγκύων καθώς και για το πιθανό βάρος γέννησης των νεογνών .

show abstract

Side effects of labetalol in newborn infants

Cited by 21 publications

References 3 publications

Comparison of outcome of labetalol or hydralazine therapy during hypertension in pregnancy in very low birth weight infants

Comparison of outcome of labetalol or hydralazine therapy during hypertension in pregnancy in very low birth weight infants

Changes in adrenoceptors and monoamine metabolism in neonatal and adult rat brain after postnatal exposure to the antihypertensive labetalol

Συσχέτιση Ποσότητας Λεπτίνης Στο Πλάσμα Εγκύου Γυναίκας Και Κινδύνου Εμφάνισης Προεκλαμψίας

Contact Info

Product

Resources

About