E lektro-eğirme yöntemi ile üretilen nanolifler, son yıllarda nanofibröz yapı iskelelerinin geliştirilmesinde büyük ilgi gördü ve biyomimetik yapıları nedeniyle farklı biyomedikal uygulamalarda kullanıldı. Özellikle, elektro-eğirme yöntemi ile üretilen nanolifler doğal hücre dışı matris (ECM), birbirine bağlı gözenekler, geniş yüzey alanı, işlevselleştirme kolaylığı ve hücre adezyonunu, farklılaşmasını ve proliferasyon davranışını etkilemede büyük önem taşıyan mekanik performans dahil olmak üzere birçok faydalı özellik sergiler. Bugüne kadar, çok çeşitli yararlı özellikleri kabul eden bu nanolifler, yara örtüsü ve doku mühendisliği uygulamalarında kullanılmıştır. Bu derlemede, çeşitli malzemelerin ve yaklaşımların kullanımını gösteren birkaç temsili örneklerle bu alanlarda çeşitli çabaların yapıldığını özetlemektedir. Ayrıca, klinik faz transferine ilişkin gelecekteki yön endişeleri tartışılmıştır. Anahtar Kelimeler Elektro-eğirme, nanolif, yara örtüsü, doku mühendisliği.