Situatief arbeidsongeschikt na een arbeidsconflict: een les uit de allergologie

Abstract

InleidingIn de Stecr-werkwijzer Arbeidsconflicten 1 wordt aan de bedrijfsarts een duidelijke richtlijn gegeven hoe om te gaan met arbeidsconflicten. Na ziekmelding door een arbeidsconflict dient de bedrijfsarts eerst te beoordelen of er sprake is van medische beperkingen. Als die er niet zijn dan kan de bedrijfsarts dit aangeven aan de betrokken partijen en dient hij verder geen begeleiding of medische interventies te plegen. Als er sprake is van een ziekmelding als direct gevolg van een arbeidsconflict met lichte spanningsklachten (waaronder labiliteit en concentratiestoornissen) dan dient de bedrijfsarts dit in principe te beoordelen als 'niet ziek' en hooguit een timeout van maximaal 2 weken in te lassen. Als de psychische klachten voorop staan en het arbeidsconflict meer secundair is, dan kan de richtlijn psychische klachten van de NVAB gevolgd worden. 2Maar wat nu als de interventies niet hebben geholpen en de clie¨nt aangeeft dat hij door ziekte niet meer terug kan in de oude werksituatie? De term 'situatieve of situationele arbeidsongeschiktheid' wordt in dat geval wel gebruikt. Dit wordt in bovenstaande werkwijzer niet besproken.Bij situatieve arbeidsongeschiktheid is niet duidelijk sprake meer van ziekte, maar clie¨nt is niet in staat zijn werk te hervatten op de eigen werkplek. Vaak wordt deze term gebruikt als er sprake is van een arbeidsconflict en psychische decompensatie dreigt bij contact met de werkgever of met specifieke collega's. Clie¨nt is wel geschikt voor eigen werk bij een andere werkgever of op een andere werkplek.Vanuit de bedrijfsartsen wordt wel gepleit om de term situatieve arbeidsongeschiktheid niet meer te gebruiken, 3,4 omdat met dit stempel het risico groot is dat de betrokken partijen geen energie meer stoppen in een oplossing van het conflict.Er zijn geen recente harde cijfers bekend van ziekteverzuim en WAO-instroom bij arbeidsconflicten, wel zijn cijfers uit 1995 bekend: 3. Bij 28% van de clie¨nten met verzuim door een arbeidsconflict werd de ziektewetuitkering gecontinueerd ondanks medisch herstel waarbij de belangrijkste reden was dat terugkeer naar eigen werk binnen afzienbare termijn weer tot uitval zou leiden. 5,6Op grond van deze cijfers lijkt situatieve arbeidsongeschiktheid geen zeldzaamheid. Wellicht dat de snelle en gestructureerde aanpak, zoals wordt gepropageerd in de werkwijzer, hier verbetering in brengt. Het lijkt echter niet waarschijnlijk dat 'situatieve arbeidsongeschiktheid' daarmee helemaal verdwijnt. Het niet meer bezigen van de term 'situatieve arbeidsongeschiktheid' helpt het probleem natuurlijk ook niet uit de wereld.Wel is het van belang om deze 'diagnose' niet te snel te stellen, omdat de gevolgen daarvan groot kunnen zijn: verlies van werk, medicalisering van problemen, aanspraak op sociale gelden, enzovoort. Aan de andere kant is te verdedigen dat als van alles is geprobeerd om het conflict op te lossen en dat niet is gelukt en als hervatting ziekmakend is, dat clie¨nt niet zonder meer beter gemeld kan worden.J. Spanjer (*) J. Spanjer is verzekering...