“…Η ποικιλία και η τοπολογική πολυπλοκότητα των ηλιακών εκλάμψεων καθιστούν πολύ δύσκολη τη γενικευμένη ερμηνεία τους βάσει ενός οικουμενικού θεωρητικού μοντέλου. Το κοινό χαρακτηριστικό όλων των μοντέλων που έχουν προταθεί έως σήμερα, ανασκοπήσεις των οποίων δίνονται από τους Brown & Smith (1980), Melrose (1993), Shibata (1998), Priest (2000), Klimchuk (2000), Priest & Forbes (2002), Aschwanden (2005), είναι ότι βασίζονται στο φαινόμενο της μαγνητικής επανασύνδεσης. Οι βασικές διαφορές τους σχετίζονται με την αρχική τοπολογία που εξετάζεται, με αποτέλεσμα την αξιοποίηση διαφορετικών μοντέλων επανασύνδεσης.…”