Cel pracy. Nieinwazyjna diagnostyka różnicowa zmian ogniskowych w wątrobie -mimo stosowania wielu technik obrazowania -często jest nadal zadaniem trudnym, tym ważniejszym, że biopsja wątroby jest obarczona ryzykiem powikłań. Z drugiej strony upowszechnienie nieinwazyjnych metod radiologii i diagnostyki obrazowej przyczyniło się do wzrostu wykrywalności także przypadkowych zmian ogniskowych w wątrobie. Nie dziwi więc poszukiwanie nowych, bardziej skutecznych metod różnicowania zmian łagodnych i złośliwych w wątrobie. Celem pracy jest ocena wartości diagnostycznej dyfuzji obrazowanej metodą rezonansu magnetycznego (DW MRI -Diffusion Weighted Magnetic Resonance Imaging) w różnicowaniu łagodnych i złośliwych zmian ogniskowych w wątrobie. Materiał i metody. Do pracy włączono obrazy uzyskane od 51 chorych, u których w wątrobie stwierdzono w badaniu MR zmiany ogniskowe, a następnie potwierdzono ich charakter (weryfikacja mikroskopowa, obserwacja). Przeanalizowano obrazy 95 zmian ogniskowych w wątrobie (71 zmian złośliwych, 24 łagodne). Oprócz standardowego badania MR wątroby wykonywano obrazowanie dyfuzji metodą EPI SE (Echo Planar Imaging Spin Echo), warstwą grubości 5 lub 6 mm. Maksymalna wartość współczynnika b wynosiła 1000 s/mm 2 , minimalna 0 s/mm 2 . W pracy oceniano: występowanie ograniczenia dyfuzji, bezwzględną wartość pozornego współczynnika dyfuzji ADC (Apparent Diffusion Coefficient), spadek IS (intensywność sygnału) w obrazach DW MRI ze wzrostem wartości współczynnika b. Wyniki. Stwierdzenie lub wykluczenie ograniczenia dyfuzji jest zwykle pierwszym, i jak wykazują uzyskane rezultaty, skutecznym krokiem w różnicowaniu zmian łagodnych i złośliwych w wątrobie. W badanym materiale ograniczenie dyfuzji występowało statystyczne istotnie częściej w zmianach złośliwych (87,3%) niż łagodnych (12,5%) (p < 0,0001). Wykorzystując ograniczenie dyfuzji jako kryterium złośliwości, prawidłowo zaklasyfikowano 87,4% zmian (62 złośliwe i 21 łagodnych). W analizowanym materiale średnia minADC zmian złośliwych (0,92 × 10 -3 mm 2 /s) była statystycznie istotnie niższa niż zmian łagodnych (1,48 × 10 -3 mm 2 /s) (p < 0,0001). W praktyce klinicznej istotnym jest znalezienie wartości współczynnika ADC rozdzielającej zmiany łagodne i złośliwe. Wyznaczona za pomocą krzywej charakterystyki odbiornika (ROC) wartość ADC odcinająca zmiany łagodne i złośliwe wynosiła 1,04 × 10 -3 mm 2 /s. Uznając zmiany o wartości ADC > 1,04 × 10 -3 mm 2 /s za łagodne, a o wartości ADC ≤ 1,04x10 -3 mm 2 /s za złośliwe, prawidłowo zakwalifikowano 75,8% zmian. Wnioski. Uzyskane wyniki wskazują, że w różnicowaniu łagodnych i złośliwych zmian ogniskowych w wątrobie najbardziej przydatnym parametrem obrazowania DWI MR jest ograniczenie dyfuzji -jako marker zmian złośliwych.