Sosyal bilgiler öğretmenliği yüksek lisans öğrencilerinin çevre etiği yaklaşımlarının incelenmesi

Abstract

Sosyal bilgiler öğretmenliği yüksek lisans öğrencilerinin çevre etiği anlayışını değerlendirmeyi amaçlayan bu nitel durum çalışması, çevre etiği öğretiminin toplumda çevre bilincinin oluşturulmasına katkı sağlamadaki potansiyel etkilerini keşfetmektedir. Araştırma, katılımcıların genelde insan ve acı merkezci yaklaşımları tercih etmemelerini, bunun yerine canlı merkezci bir perspektifi benimsemelerini vurgulamaktadır. Özellikle, katılımcıların çevre etiğini öğretilmesi amacına dair değerlendirmelerinde, öncelikli hedeflerin gelecek nesillere yaşanabilir bir çevre bırakma, çevre bilincini küçük yaşlarda oluşturma ve çevre ahlakını öğretme gibi temel unsurlar olduğu gözlemlenmiştir. Ancak, katılımcıların çoğunluğunun eğitim programlarındaki çevre etiği önemine ilişkin mevcut vurgunun yetersiz olduğunu düşündükleri ve daha fazla vurgu yapılması gerektiğini belirttikleri gözlemlenmiştir. Bu bulgular, çevre etiği öğretimi konusunda öğrencilerin farkındalığını ve taahhüdünü artırmak adına eğitim programlarında yapılabilecek güçlendirmelerin önemine işaret etmektedir. Öğretmenlerin, çevre etiği konusundaki eğitimlerini zenginleştirmeleri ve öğrencilere çevresel sorumluluklarını daha iyi anlatmaları için desteklenmeleri gerekebilir. Ayrıca, eğitim programlarında çevre etiğine daha fazla vurgu yapılmasıyla, öğrencilerin çevreyle ilgili sorunları daha derinlemesine anlamaları ve çözüm için etik bir bakış açısı geliştirmeleri muhtemel olacaktır.