“…Alanyazın incelendiğinde uzaktan eğitim çalışmalarının varlığı (Adıyaman, 2002;Al ve Madran, 2004;Ateş ve Altun, 2008;Aydemir, Küçük ve Karaman, 2012;Birişçi, 2013;Bozkurt, 2017;Demir, 2014;Ekici, 2003;Erturgut, 2008;Kırık, 2014;Odabaş, 2003;Oran ve Karadeniz, 2007;Orhan ve Akkoyunlu, 1999;Yalman, 2013;Yamamoto ve Altun, 2020) görülmektedir. Aynı zamanda sosyo-ekonomik durumun eğitime olan etkisi üzerine yapılmış çalışmalar da bulunmaktadır (Astone ve McLanahan, 1991;Baeck, 2010;Çiftçi ve Çağlar, 2014;Gelbal, 2008;Heyns ve Catsambis, 1986;Kazu, 2019;Kılıç ve Haşıloğlu, 2017;Kurt ve Taş, 2019;Lee ve Bowen, 2006;Lueptow, 1975;Milne, Myers, Reay, 2004;Sui-Chu ve Willms, 1996;Vellymalay, 2012;Yavuz, Odabaş ve Özdemir, 2016;Yolsal, 2016). Ancak yeni tip koronovirüs salgını bağlamında tüm dünyada olduğu gibi Türkiye'de de eğitim faaliyetlerinin durdurulması ve başlatılan uzaktan eğitim süreçlerine yönelik bilimsel çalışmaların (Bayburtlu, 2020;Duban ve Şen, 2020;Karahan, Bozan ve Akçay, 2020;Sirem ve Baş, 2020) çok da fazla olmadığı anlaşılmaktadır.…”