Sosyopati̇, Sosyal Uyum Ve Sosyopati̇k Davranişta Anne Babanin Eği̇ti̇m Rolü

Abstract

Sosyopati (anti-sosyal kişilik bozukluğu), sosyal çevrenin sebep olduğu düşünülen, sosyal-psikolojik bir kişilik bozukluğudur. Bu kişilik bozukluğunun, yalan söyleme ve hırsızlık yapmadan vazgeçememe, başkalarının haklarını ihlâl etme, saldırganlık ve şiddet gibi göstergeleri vardır. Anti-sosyal kişilik bozukluğu ile nörolojik ve biyolojik faktörler arasında güçlü bir ilişki tespit edilememektedir. Bu sebeple sosyopati, daha çok sosyal çevre ile ilişkilendirilmektedir. Anti-sosyal ebeveyne sahip olma ya da aşırı baskıcı sosyal çevrelerde (ev, okul, mahalle vb.) yaşama, sosyopatinin ortaya çıkmasının sebepleri arasında sayılmaktadır. Araştırmalara göre sosyopati, toplumlarda sayısı giderek artan bir kişilik bozukluğudur. Bu tür ruhsal bozuklukların hızlı artışı ancak sosyal çevreyle açıklanabilmektedir. Son zamanlarda Türkiye’de yaşanan, kadın cinayetleri veya çocuk istismarları da bu bozukluğun yansımalarıdır. Anti sosyal kişilik bozukluklarının artması ve yol açtığı olaylar, toplumdaki sosyal uyumu sarsabilecek niteliktedir. Bu da sosyal problemlerin artması demektir. Çünkü toplum, içindeki kişi ve grupların uyumlu işlemesini gerektiren bir yapıdır. Kişi ve grupların topluma uyumunu sağlayan ise sosyalizasyon ve eğitim sürecidir. Eğitim ve sosyalizasyon ailede başlar. Anne-babanın, çocuğun, davranışsal, zihinsel ve ruhsal eğitiminde rolü önemlidir. Ebeveynler bu rolü bilinçli ve gerektiği şekilde yerine getirebilirse çocukların çevrelerine uyumu sağlanabilir. Bu çalışmada, anne babaların sosyal uyumu sağlayacak yeterliliğe sahip olup olmadıkları tartışılmaktadır. Son zamanlarda yaşadığımız sosyopatik eğilimli olaylarla anne babanın eğitim rolü arasındaki ilişkisi üzerinde durulmaktadır.