Stadtlob und Stadtkritik in der byzantinischen Literatur

Το corpus των επιστολών του Γεωργίου-Γρηγορίου Κυπρίου

“…η «βασιλίς πόλις»,1345 «εὐδαίμων πόλις»,1346 η «Κωνσταντίνου πόλις»,1347 «πόλις Θεου»1348 και πόλη του Αυτοκράτορα («σὴ πόλις») 1349. Στα επίθετα αυτά φαίνεται η σχέση της πόλις με τον αυτοκράτορα, καθώς η Κωνσταντινούπολη χαρακτηρίζεται αναφορικά με τη θέση της ως πρωτεύουσας του Κράτους και έδρας του αυτοκράτορα 1350. Η υπεροχή της Κωνσταντινούπολης διαφαίνεται τόσο από την ευλογία του Θεού που σκεπάζει την πόλη («πόλις Θεοῦ»),1351 όσο και από την υλική αυτάρκεια που τη χαρακτηρίζει («εὐδαίμων πόλις»).…”

“…Στα επίθετα αυτά φαίνεται η σχέση της πόλις με τον αυτοκράτορα, καθώς η Κωνσταντινούπολη χαρακτηρίζεται αναφορικά με τη θέση της ως πρωτεύουσας του Κράτους και έδρας του αυτοκράτορα 1350. Η υπεροχή της Κωνσταντινούπολης διαφαίνεται τόσο από την ευλογία του Θεού που σκεπάζει την πόλη («πόλις Θεοῦ»),1351 όσο και από την υλική αυτάρκεια που τη χαρακτηρίζει («εὐδαίμων πόλις»). Τα επίθετα που την περιγράφουν καταδεικνύουν την σχέση των βυζαντινών λογίων με την πρωτεύουσα του κράτους, αλλά και την υποταγή τους σε ρητορικούς κανόνες που ίσχυαν κατά το ένδοξο παρελθόν της αυτοκρατορίας 1352.…”