Bu çalışmada 8 katlı tünel kalıp taşıyıcı sisteme sahip bina sonlu elemanlar metodu ile analiz edilmiştir. Yapı-temel sistemi için üç farklı zemin profili (ZC, ZD, ZE), üç farklı yükleme koşulu (1,4G+1,6Q; G+Q+EX, G+Q+EY) ve iki farklı temel modellemesi (ankastre çözüm, Winkler metodu) dikkate alınmıştır. Analiz sonucuna deprem kuvvetleri, tasarım ivme değerleri, periyodlar, zemin gerilmeleri, temeldeki oturmalar, kat deplasmanları ve perde tasarım kuvvetlerindeki değişim karşılaştırılmıştır. ZC’den ZE zemin sınıfına doğru gidildikçe TA ve TB arasındaki fark büyüdüğü için, ZE sınıfı zemin üzerine yapılacak yapıların maksimum ivmeye maruz kalma ihtimali diğer zemin sınıflarına göre daha fazladır. Ayrıca, zemin sınıfı kötüleştikçe yapı periyodunda meydana gelen artış deprem kuvvetlerini etkilemektedir. Yapıya etkiyen en büyük ivme sırasıyla ZE, ZD ve ZC zemin sınıfında olmuştur. Ankastre çözümde azaltılmış tasarım ivme değerleri Winkler yöntemine göre çözümden daha fazla olmuştur. Bu sebeple yapı-temel etkileşimini dikkate alan çözüm deprem kuvvetleri açısından daha ekonomik çözüm sunmakta fakat deplasmanlar daha fazla olmaktadır. Perde duvarların yalnız Eğik Çatlama Dayanımı (Vcr) bile deprem kuvvetinin üzerinde kalmaktadır. Bu durum tünel kalıp sistemlerin deprem etkisinde iyi performans göstermesini açıklamaktadır. Zeminde oluşan gerilme değerleri ZC zemin sınıfından ZE gittikçe azalmaktadır. Buna karşılık oturma değerleri artmaktadır.