Students’ self‐assessment in law

Σχολική Αποτυχία

“…Η διαμορφωτική αξιολόγηση αξιολογεί την πρόοδο των μαθητών/τριών στη μάθησή τους σε σχέση με τους μαθησιακούς τους στόχους και οι πληροφορίες χρησιμοποιούνται για να οριστούν επόμενα βήματα που μπορούν να υλοποιηθούν (Faubert, 2012). Η διαμορφωτική/περιγραφική αξιολόγηση συνενώνεται με ασκήσεις αξιολόγησης που παράγουν ποιοτική ανατροφοδότηση και βοηθούν στη διαμόρφωση και ανάπτυξη των μαθητών/τριών, ενώ η συνολική-συγκεντρωτική μεταχειρίζεται ως ένα εργαλείο μέτρησης για να χορηγεί στοιχεία σχετικά με τα αποτελέσματα της μάθησης, όπως είναι το διαγώνισμα και η οποία στηρίζεται στην αξιολόγηση των μαθητών/τριών με βαθμούς (Andoh & Jones, 2008).…”

“…Ωστόσο, η αξιολόγηση με βαθμούς μπορεί να επιδέχεται σε προκαταλήψεις των εκπαιδευτικών (McClure & Spector, 2005), ενδέχεται να οδηγήσει τους/τις μαθητές/τριες σε βαθμοθηρία και όχι στην πραγματική γνώση (Smith, 2008), ενώ έχει χαρακτηριστεί και ως ένα μη αξιόπιστο υποκειμενικό εργαλείο μέτρησης της γνώσης των μαθητών/τριών (Bowers, 2011) το οποίο ενδέχεται να μην οδηγήσει σε μελλοντική αύξηση της ακαδημαϊκής επίδοσης (Klapp et al, 2016). Ως εκ τούτου, οι εκπαιδευτικοί θα πρέπει να χρησιμοποιήσουν εργαλεία αξιολόγησης που θα παρακινήσουν τους/τις μαθητές/τριες, θα ενισχύσουν τη μαθησιακή διαδικασία και θα συμβάλλουν θετικά στην ποιότητα της μάθησης, όπως είναι η αυτοαξιολόγηση, η οποία συμβάλει στη μαθησιακή διαδικασία (Wolffensperger & Patkin, 2013), επιδρά θετικά στη διαδικασία της συνεκπαίδευσης και της ενσωμάτωσης όλων των μαθητών/τριών στην εκπαιδευτική διαδικασία (Bourke & Mentis, 2013), και χρησιμεύει στο να χρησιμοποιούν οι μαθητές/τριες καλύτερα την ανατροφοδότηση που λαμβάνουν από τους εκπαιδευτικούς (Andoh & Jones, 2008, Orsmond & Merry, 2013.…”