ΕισαγωγήΤο οστεοειδές οστέωμα είναι ένας καλοήθης οστικός όγκος. Μπορεί να εμφανιστεί σε όλα τα οστά με μεγαλύτερη όμως συχνότητα εμφάνισης στα μακρά οστά. Ήπια υπεροχή εμφανίζουν οι άρρενες. Xαρακτηριστική είναι η κλινική εικόνα με νυκτερινό άλγος, το οποίο επιδέχεται ύφεση με την λήψη ασπιρίνης ενώ η απεικόνιση της φωλεάς θεωρείται παθογνωμονική για την διάγνωση του οστεοειδούς οστεώματος. Ο σύγχρονος τρόπος αντιμετώπισης του επιτυγχάνεται με θερμοκαυτηρίαση υπό αξονικό τομογράφο, ενώ διαφορετικός -σε κάθε περίσταση- είναι ο τρόπος επούλωσης της φωλεάς, του σημείου εισόδου στο οστό και των επιπλοκών . ΣκοπόςΣκοπός της μελέτης είναι: α) η εξοικείωση με την απεικονιστική συμπεριφορά του οστεοειδούς οστεώματος και την μέθοδο της θερμοκαυτηρίασης που προϋποθέτει τη βαθειά και λεπτομερή γνώση της ανατομίας, της παθολογίας και της επεμβατικής ακτινολογίας, β)η καθιέρωση ενός πρωτοκόλλου εξέτασης έτσι ώστε να είναι επαρκής και ακριβής η διαγνωστική προσέγγιση, ο σχεδιασμός της θερμοκαυτηρίασης και η παρακολούθηση των ασθενών, γ) η αξιοποίηση των πλεονεκτημάτων της μεθόδου της θερμοκαυτηρίασης στα περιστατικά στα οποία υπάρχει ένδειξη, δ) η αναζήτηση, καταγραφή και δημοσίευση στη βιβλιογραφία των περιστατικών και των επιπλοκών που συναντήσαμε,ε) η πλήρης γνώση όλων των προτύπων επούλωσης της φωλεάς, του σημείου εισόδου στο οστό καθώς και του μικρού ποσοστού επιπλοκών.Υλικό-ΜέθοδοςΠενήντα δύο (52) ασθενείς υπεβλήθησαν σε θερμοκαυτηρίαση (RFablation),ενώ επανέλεγχος πραγματοποιήθηκε σε 47 ασθενείς. Σε όλους τους ασθενείς έγινε συσχέτιση της κλινικής εικόνας πριν και αμέσως μετά τη θερμοκαυτηρίαση, αλλά και στο χρονικό διάστημα κατά το οποίο πραγματοποιήθηκε ο επανέλεγχος. Το χρονικό διάστημα του επανελέγχου κυμαίνεται από 6 μήνες μέχρι 10 έτη (7,8έτη). Σε 25 ασθενείς έγινε πλήρης απεικονιστικός έλεγχος και τα ευρήματα συσχετίστηκαν τόσο με τα ευρήματα του προεγχειρητικού τους ελέγχου όσο και με το χρονικό διάστημα που μεσολάβησε για τον επανέλεγχο τους.Οι ασθενείς υποβλήθηκαν σε MRI και CT στην περιοχή ενδιαφέροντος, ακολουθώντας το ίδιο πρωτόκολλο όπως και στον προεγχειρητικό έλεγχο. Ως ποσοστό τεχνικής επιτυχίας ορίστηκε η σωστή, έκκεντρη ή κεντρική, τοποθέτηση του ηλεκτροδίου στη φωλεά, καθώς και η επίτευξη θερμοκαυτηρίασης στο ιδεατό για την περιοχή και την ηλικία χρονικό διάστημα και θερμοκρασία.Στον επανέλεγχο με την MRI και την CT διερευνήθηκαν ο τρόπος επούλωσης της φωλεάς και το σημείο εισόδου στο οστό, το οστικό οίδημα και το πρότυπο απορρόφησης του, η πάχυνση του φλοιού τοπικά αλλά και οι επιπλοκές που εμφανίστηκαν. Καταγράφηκαν τεχνικά στοιχεία όπως η ένταση του ρεύματος και το χρονικό διάστημα που εφαρμόστηκε, αλλά και ο συνολικός χρόνος αναισθησίας που απαιτήθηκε. Στοιχεία όπως η ένταση του πόνου και η επιστροφή στις καθημερινές ασχολίες μελετήθηκαν και συνεκτιμήθηκαν επίσης.ΑποτέλεσμαΌλοι οι ασθενείς αναφέρουν σημαντική μείωση του άλγους αμέσως μετά τη θερμοκαυτηρίαση, καθώς επίσης και μετά από βραχύ χρονικό διάστημα . Η πρώιμη κλινική αξία της θερμοκαυτηρίασης (primary clinical rate) καταγράφεται στο 93,4%,ενώ η απώτερη κλινική αξία της μεθόδου αγγίζει το 100%.ΣυμπεράσματαΗ αντιμετώπιση των οστεοειδών οστεωμάτων με την θερμοκαυτηρίαση υπό τον αξονικό τομογράφο αποτελεί την μέθοδο εκλογής για την αντιμετώπιση τους. Ο τρόπος επούλωσης της φωλεάς, του συνοδού οστικού οιδήματος, του σημείου εισόδου στο οστό, των οστικών αιχμών και των επιπλοκών δεν είναι σταθερός και ίδιος σε όλες τις περιπτώσεις. Η πλήρης γνώση των απεικονιστικών αυτών ευρημάτων οδηγεί στην κατανόηση της συμπεριφοράς επούλωσης, την αναγνώριση των ασθενών με υπολειμματική ή επανεμφανιζόμενη νόσο, τις επιπλοκές χωρίς κλινική σημασία και τέλος την πιθανή συνύπαρξη άλλης παθολογικής οντότητας.