Ο επιστημονικός κλάδος των γεωεπιστημών ερευνά τον σχηματισμό, τη δομή και την εξέλιξη της Γης. Για τους ερευνητές της διδακτικής των θετικών επιστημών, αποτελεί πρόκληση η ενασχόληση με τις γεωεπιστήμες, οι οποίες είναι ένας από τους λιγότερο μελετημένους κλάδους της διδακτικής. Η παρούσα διατριβή αποτελεί μία προσπάθεια ανάπτυξης της γεωεπιστημονικής πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Ως διδακτικό εργαλείο των προτεινόμενων διδακτικών παρεμβάσεων, επιλέγονται τα απολιθώματα αμμωνιτών, καθώς είναι τα αντιπροσωπευτικότερα ελληνικά απολιθώματα, που αποδεικνύουν την παρουσία της προϊστορικής θάλασσας της Τηθύος στον ελληνικό χώρο. Αναφορικά με τη διδασκαλία των απολιθωμάτων αμμωνιτών, η παρούσα διατριβή λαμβάνει υπόψη την επιστημονική γνώση, τη σχολική γνώση και τα εναλλακτικά πλαίσια των παιδιών. Οι εναλλακτικές ιδέες των ελλήνων μαθητών, για τα απολιθώματα αμμωνιτών, διερευνήθηκαν σε ένα δείγμα 1.099 μαθητών. Λαμβάνοντας υπόψη, την προϋπάρχουσα γνώση, που καταγράφηκε, δημιουργήθηκαν δύο μοντέλα διδασκαλίας. Το μοντέλο διδασκαλίας εντός ΔΕΠΠΣ, το οποίο είναι ένα μοντέλο εμβολιασμού, των ήδη υπαρχόντων μαθημάτων, με το συγκεκριμένο θέμα και το μοντέλο διδασκαλίας εκτός ΔΕΠΠΣ, το οποίο είναι ένα διαθεματικό μοντέλο διεπιστημονικών προσεγγίσεων του θέματος των απολιθωμάτων αμμωνιτών. Σε συνέχεια της πιλοτικής έρευνας, τα δύο μοντέλα εφαρμόστηκαν αντίστοιχα σε δύο ομάδες 550 μαθητών. Κατά το στάδιο αξιολόγησης της αποτελεσματικότητας των δύο μοντέλων, καταγράφηκε ότι αυτά κατάφεραν να αντικαταστήσουν τις εναλλακτικές ιδέες των μαθητών, αναφορικά με το τι είναι οι αμμωνίτες. Απεδείχθη όμως παράλληλα, ότι μόνο το 1/3 των μαθητών ανέπτυξε την ικανότητα πρόβλεψης του παλαιοπεριβάλλοντος της Ελλάδας, μέσα από τις αποδείξεις που προσφέρουν τα απολιθώματα αμμωνιτών. Η παρούσα εργασία φιλοδοξεί να αποτελέσει έναυσμα για παραγωγή σχολικής ύλης και για επιμόρφωση εκπαιδευτικών σε ακόμη περισσότερα γεωεπιστημονικά θέματα, καθώς ο γεωεπιστημονικός εγγραμματισμός σε μία τεκτονικά ενεργή χώρα, με ποικιλία γεωμορφών, όπως η Ελλάδα, δεν θα πρέπει να υπολείπεται, έναντι άλλων γνωστικών αντικειμένων.