Tekstil Sektörü Çalışanlarında Güç Mesafesinin İşe Yabancılaşmaya Etkisinde Etik İklimin Rolü

Abstract

Bireyler kendi değerleri ve hedefleri ile örgütün hedefleri ve uygulamaları arasında bir uyumsuzluk algıladıklarında ortaya çıkan işe yabancılaşma, örgütlerin insan kaynağını yitirmesinde etkin bir rol oynamaktadır. İşe yabancılaşmayı ortaya çıkaran ya da artıran unsurların belirlenmesi, örgütlerin insan kaynağına yönelik stratejilerini geliştirmesi açısından önemlidir. Bu noktadan hareketle hazırlanan araştırmada, algılanan güç mesafesinin işe yabancılaşmaya etkisinde algılanan örgütsel etik iklimin aracı rolü incelenmiştir. Tekstil sektöründe faaliyet gösteren 335 katılımcının dâhil edildiği araştırmada kullanılan öz bildirim ölçekleri ile elde edilen veriler, Smart PLS 4 ve yapısal eşitlik modellemesi kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre algılanan güç mesafesi işe yabancılaşmayı artırırken algılanan örgütsel etik iklimi azaltmaktadır. Algılanan örgütsel etik iklim ise işe yabancılaşmayı azaltmaktadır. Bununla birlikte algılanan örgütsel etik iklim, algılanan güç mesafesinin işe yabancılaşmaya etkisinde aracı rol üstlenmektedir. Örgütlerde olumlu ve şeffaf bir örgüt ikliminin yaratılması sayesinde algılanan güç mesafesinin olumsuz etkileri hafifleyebilir, işe yabancılaşma azalabilir ve buna bağlı olarak insan kaynağının elde tutulması probleminin üstesinden gelinebilir.