Tele-proximity: Tele-community of Inquiry Model. Facial Cues for Social, Cognitive, and Teacher Presence in Distance Education

Abstract

Distance education is expanding in all continents, and the use of video has dominated internet.Synchronous Video Communication (SVC) has not been an option thoroughly investigated and practitioners, who use and design synchronous learning scenarios, are in urgent need of guidance. Distant learners face many barriers, and as a result, they drop out more frequently than on-campus students.Educators seem to be equally affected by the "transactional distance" and the new digital literacies needed for facilitating online learning. This study explores the educators' perspective on how SVC could offer alternative educational forms and possibilities for distance learning. Findings had indicated that the use of visual communication and human to human contact (prosopogonosia: seeing faces) could have a strong impact on learning and teaching, therefore, a theory called Tele-proximity was formulated. Tele-proximity is defined as online embodiment that explains how instructors and students are connected in synchronous networked environment via tele-operations. SVC creates a sense of place or a stage where online identities perform and highlights recent research on audio-visual signals in communication and team work (Pentland, 2012(Pentland, , 2008. The theory can be seen as an extension of the Community of Inquiry Model (Garrison, Anderson & Archer, 2000) and a theoretical framework according to which learning objectives could be designed. Transactional distance could be minimized and may be implemented to facilitate more synchronous, visual, and humane options in distance education.

Using videos and video-conferencing to traverse transactional distance

“…In this regard, video-conferencing helped learners and instructor traverse the transactional distance by expanding the reach of education, allowing interactivity, accommodating disparate learning styles, allowing appropriate instructional strategies, and being cost-effective (Greenberg, 2004). Themelis and Bougia (2016) also explain that:…”

“…Themelis and Bougia (2016) highlight some of the unique offerings of video-conferencing that were experienced by the respondents. They posit that, "Educational technologies promise to improve visual, auditory, spatial, and haptic (touch sensitive) aspects of communication" (p. 153).…”

“…Video-conferencing permits learners to detect and recognize nonverbal cues, such as hand and body movements, while engaging in verbal communication (Themelis & Bougia, 2016). The opportunity to see human faces of instructor and peers, hear their voices, and even see screen-shared materials helped facilitate learning.…”

Η Μάθηση Σε Μία Τηλε-Κοινότητα Διερεύνησης. Από Τη Θεωρία Της Διαδραστικής Απόστασης Στη Θεωρία Της Τηλε-Εγγύτητας.

“…Η διάδοση της χρήσης του βίντεο, όμως, ως σύγχρονος τρόπος επικοινωνίας, άλλαξε τα δεδομένα όχι μόνο στην επικοινωνία των ανθρώπων αλλά και στις εξΑΕ εφαρμογές. Η τηλεδιάσκεψη αποτελεί, στις μέρες μας, ένα διαδεδομένο μέσο επικοινωνίας για τα εξ αποστάσεως μαθησιακά περιβάλλοντα (Themeli & Bougia, 2016;Themelis, 2014) και περιλαμβάνει την αμφίδρομη επικοινωνία δύο ή περισσοτέρων ατόμων χρησιμοποιώντας συνδυασμό βίντεο και ήχου, με ταυτόχρονη δυνατότητα ανταλλαγής δεδομένων σε πραγματικό χρόνο (Mavroidis et al, 2013;Αναστασιάδης κ. συν., 2011).…”

“…Η τηλεδιάσκεψη χρησιμοποιείται στη σχολική εξΑΕ, σε εξΑΕ προγράμματα τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, αλλά και σε εξΑΕ επιμορφωτικά προγράμματα, με τη βιβλιογραφία να αποδεικνύει το ιδιαίτερο ενδιαφέρον των ερευνητών για τη μελέτη της. Η έρευνα, όμως, για τη χρήση του βίντεο ως σύγχρονη μορφή επικοινωνίας δεν είναι ιδιαίτερα εκτεταμένη (Themeli & Bougia, 2016;Themelis, 2014). Μελετώντας τη συμβολή της τηλεδιάσκεψης στη μαθησιακή διαδικασία, οι Themeli και Bougia (2016) εξέλιξαν το Μοντέλο της Κοινότητας Διερεύνησης και διατύπωσαν τη Θεωρία της Τηλε-εγγύτητας που αναφέρεται στη λειτουργία μίας τηλε-κοινότητας διερεύνησης, δηλαδή της κοινότητας διερεύνησης που αναπτύσσεται στο μαθησιακό περιβάλλον μιας τηλεδιάσκεψης.…”