Bu çalışmada, Türkiye'deki iller ve bölgeler itibarıyla kişi başına gelir farklılıkları yakınsama kulüpleri açısından incelenmektedir. Bu kapsamda öncelikle Phillips ve Sul (2007) kulüp yakınsama analizi ile 2004-2022 dönemi geçiş patikası belirlenmiş ve 2004-2016 ile 2017-2022 olmak üzere iki belirgin alt dönem tespit edilmiştir. Daha sonra bu dönemler itibarıyla Beta yakınsama analizi gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın bulguları, iller arasında kişi başına gelirde 2004-2016 döneminde gözlenen yakınsama eğiliminin 2017-2022 döneminde ıraksama eğilimine döndüğünü ortaya koymaktadır. Bu eğilimlerin sebepleri, GSYH sektörel bileşimindeki büyüme hızları ve sektörel istihdam paylarındaki gelişmeler üzerinden analiz edilmiştir. Sanayi ve tarım sektörlerinde, katma değer büyümesi bakımından söz konusu ıraksama açıklanamazken, hizmetler sektöründeki eğilimler ıraksama açısından belirleyicidir. Toplam hizmetler sektörüne doğru gözlenen bu dönüşüm, sektörel istihdam paylarında da görülmektedir. Düşük gelirli bölgelerde toplam istihdam içinde hizmetler sektörü istihdamının payı görece yüksek gelirli bölgelere göre daha fazla artmıştır. Sanayi sektörünün alt sektörleri itibarıyla teknoloji yoğunluğu açısından bölgesel dağılımının incelenmesinin ve sanayi katma değerindeki yatay seyrin nedenlerinin araştırılmasının kalkınma politikalarının belirlenmesine yardımcı olacağı değerlendirilmektedir.