Η παρούσα διατριβή επιχειρεί να μελετήσει πως, σημαντικοί κοινωνικοί δρώντες και οργανισμοί (δηλ. πρωθυπουργοί , εφημερίδες και διαδηλωτές), αναπαριστούν την κοινωνική δράση σε διαφορετικά κειμενικά είδη και, πως αυτή η αναπαράσταση δίνει ώθηση σε μια κατασκευή συναισθημάτων, κατασκευάζοντας κρίσιμες στιγμές της ελληνικής κρίσης στη δημόσια σφαίρα. Αξιοποιεί τις θεωρητικές προκείμενες της Κριτικής Ανάλυσης Λόγου (Critical Discourse Analysis - ΚΑΛ, βλ. Fairclough 2003, 2010, 2014; Van Dijk 2008), και την αρχή εξέτασης της αλληλεπίδρασης μεταξύ του μακρο-επιπέδου (macro-level), που περιλαμβάνει τις κυρίαρχες αξίες και οπτικές και του μικρο-επιπέδου (micro-level), που περιλαμβάνει τη γλωσσική τοποθέτηση ατόμων και οργανισμών (βλ. Van Dijk 2008: 85-89), όπως αυτή πραγματώνεται σε τρία κειμενικά είδη, δηλαδή, σε κοινοβουλευτικά πρακτικά, σε τίτλους εφημερίδων και σε συνθήματα γκράφιτι. Στη θεωρήτική μας συζήτηση, ακολούθωντας μια διεπιστημονική (transdisciplinary) και συνθετική (integrationist) προσέγγιση, εντός του πλαισίου της ΚΑΛ (βλ. Fairclough 2010; Van Leeuwen 2005), θα εξετάσουμε τις έννοιες του δημόσιου χώρου (βλ. Arendt 1958; Habermas 1989) και της πολιτικής, ως διαδικασία που διαμορφώνεται μέσω της γλώσσας—λόγου—εντός της δημόσιας σφαίρας˙ αντίληψη που έχει σημαντικό αντίκτυπο τόσο σε πολιτικές μελέτες, όσο και σε μελέτες που εντάσσονται στο πλαίσιο της (κριτικής) ανάλυσης λόγου (βλ. Fairclough 2003; Fairclough and Fairclough 2012; Laclau and Mouffe 1985). Εστιάζοντας στο μικρο-επίπεδο σκιαγραφούμε και προτείνουμε ένα συνθετικό, αναλυτικό πλαίσιο, βασιζόμενοι σε δύο αναλυτικούς πυλώνες: εφαρμόζουμε μια Συστημική -Λειτουργική (Systemic-Functional - ΣΛ) ανάλυση για να μελετήσουμε δομές μεταβιβαστικότητας (transitivity, βλ. Halliday and Matthiessen 2004: Ch. 5) των διαφορετικών κειμενικών ειδών και μια ανάλυση της σημειωτικοποίησης των συναισθημάτων (semiotization of emotions, pathos, βλ. Plantin 2011; Micheli 2014) με σκοπό να εντοπίσουμε την κατασκευή συναισθημάτων και την επιχειρηματολογική τους δυναμική.