Kronik Hepatit C enfeksiyonunun tedavisi ve prognozunun belirlenmesinde Hepatit C virüs (HCV) genotip tayini kilit rol oynamaktadır. HCV genotip dağılımı, bölgesel farklılıklar gösterdiği için güncel verilerin takibi önemlidir. Bu çalışmada İstanbul ilinde altı yıllık süre içinde HCV genotip dağılımının ve dağılımdaki değişikliklerin incelenmesi amaçlanmıştır.
Çalışmaya, hastanemize Ocak 2016-Aralık 2021 tarihleri arasında başvuran ve HCV genotiplendirmesi yapılan erişkin hastalar dahil edilmiştir. Hastalara ait demografik veriler hastane elektronik bilgi sistemi üzerinden retrospektif olarak incelenmiştir.
Çalışmaya alınan 386 hastanın %52.1’i kadın, ortalama yaş 56.1±15.5 idi. Hastaların %59.3’ünde Genotip1b, %15.3’ünde Genotip 3, %10.6’sında Genotip 1a, %2.6’sında Genotip 2, %2.6’sında miks genotip ve %2.1’inde Genotip 4 saptanmıştır. Genotip 1b’de 2018 yılında bir artış saptanırken, Genotip 3 2021 yılında, 2019 ve öncesine göre daha yüksek oranda bulunmuştur. Genotip 4, 2016' ya göre 2019 ve 2020 yıllarında anlamlı düzeyde daha yüksek bulunmuştur. Miks genotip’in son üç yılda 2017'ye göre anlamlı düzeyde yüksek olduğu saptanmıştır. Yaş, cinsiyet ve viral yük açısından genotip dağılımında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır.
Sonuç olarak, hastalarımızda en sık saptanan Genotip1b, genotipler arasında ilk sıradaki yerini hala korumaktadır. Genotip 3 ve 4 oranları ise yıllar içinde anlamlı düzeyde değişikliğe uğramış ve her iki genotipin büyük çoğunluğunu yerli hastaların oluşturması dikkat çekici bulunmuştur. İstanbul hem turistik faaliyetler hem de göç sebebiyle farklı coğrafyalardan insan hareketliliğinin yoğun olduğu bir şehir olması sebebiyle, HCV genotip değişimlerinden farklı düzeyde etkilenmektedir. Bu değişimlerin düzenli takibi; tedavi seçimine yön vermesi ve prognozun belirlenmesinin yanısıra, yerel kontrol programlarının geliştirilmesi noktasında epidemiyolojik veriye katkı sağlaması açısından da önemlidir.