Öz2010 yılından itibaren Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası (TCMB), fiyat istikrarı ile birlikte finansal istikrarı da gözeten yeni bir para politikası stratejisi belirlemiştir. Finansallaşmanın küresel çapta artması sonucu sermaye hareketlerinin hızlanması, döviz kurlarındaki dalgalanmaların şiddetlenmesine neden olmaktadır. Döviz kurundaki dalgalanmalar, Türkiye ekonomisinin dış girdiye bağımlı üretim sistemi nedeniyle yurt içi fiyat istikrarının bozulmasına neden olmaktadır. Para politikası, sermayenin faize duyarlılığının yüksek olduğu ülkelerde kur dalgalanmalarını sınırlandırmak ve enflasyonu kontrol altında tutabilmek için kullanılabilecek uygun bir araçtır. Bu çalışmanın motivasyonu, Türkiye'de para politikası faiz oranı ve piyasa faiz oranının enflasyon ve döviz kuru üzerindeki etkilerinin ampirik olarak analiz edilmesidir. Merkez Bankası tarafından uygulanan politika faizi, piyasa faizi, nominal dolar kuru ve enflasyon (TÜFE) arasındaki ilişkiler VAR analizi, etki tepki fonksiyonları ve Granger Nedensellik testleri kullanılarak analiz edilmiştir. Çalışmanın bulguları, Türkiye'de para politikasının nedensellik ilişkisinin 2 yıllık tahvil faizinden yani piyasada kullanılan gösterge niteliğindeki faizden politika faizine doğru olduğu şeklindedir. Ayrıca piyasa faizinden kura ve kurdan enflasyona doğru tek yönlü nedensellik ilişkisi tespit edilmiştir. Tahvil faizindeki değişmeler kurdaki dalgalanmaların nedenidir ve enflasyon düzeyi kur değişimleri tarafından belirlenmektedir. Etki fonksiyonları ve varyans ayrıştırması aracılığıyla elde edilen sonuçlar, nedensellik sonuçlarıyla örtüşmektedi