“…Bankacılıkta geleneksel iş yapma biçimlerinin devam edip etmeyeceği sorusu sürerken, dijitalleşmenin tetikleyicileri ve finansal performansın tekrar değerlendirilmesi sorunları çağımızda güncel olarak tartışma alanı bulmaktadır. Burada anılan tartışmalar için Arslan ve Yavuzaslan, 2019;Carbó-Valverde, Cuadros-Solas, & Rodríguez-Fernández, 2020;Chiorazzo, D'Apice, DeYoung, & Morelli, 2018;Drasch, Schweizer, & Urbach, 2018;Galazova & Magomaeva, 2019;Holmlund, Strandvik, & Lähteenmäki, 2017;Keskin, 2019;Kılıç Depren & Kartal, 2017;Mbama & Ezepue, 2018;Niemand, Rig tering, Kallmünzer, Kraus, & Maalaoui, 2020;Paçan Özcan, Sabah Çelik, & Özer, 2019;Zeybek, 2018 çalışmaları incelenebilir. Araştırmayı derinleştirmek ve zenginleştirici bir bakış sunmak adına dijital bankacılığın içselleştirilmesi konusunda, bilgi teknolojilerini bireysel kabullenmeye yönelik teoriler ve modeller çerçevesinden kapsamlı bir literatür değerlendirmesi yapılması düşünülebilir. Benzer bir düşünce prensibiyle yakın bir geçmişte mobil bankacılık alanında 76 çalışma incelenmiş "Teknoloji kabul modeli" ( TAM -Technology Acceptance Model) ile "Birleşik Kabul ve teknoloji kullanımı teorisi" (UTAUT -Unified Theory of Acceptance and Use of Technology) çerçevelerinin bankacılık müşterilerinin dijital bankacılık kullanımını açıklamakta en yaygın kullanılan konseptler olduğu tespit edilmiştir (Souiden, Ladhari, & Chaouali, 2020).…”