The Effect of Change in Discharge Criteria on Prognosis and Cost in Patients With Covid-19

Abstract

Haziran 2020 tarihinde normalleşme sürecine geçilmesi ile koronavirüs hastalığı-2019 (COVID-19) tedavisi tamamlanan hastaların tedavi sonrası polimeraz zincir reaksiyonu testi negatifliği beklenmeden taburcu edilmesi kararı alınmıştır. Bu çalışmada uygulama öncesi ve uygulama sonrası birer aylık periyotlardaki hasta profili, hastanede yatış süresi ve maliyetin karşılaştırılması planlandı. 15 Haziran 2020 öncesi (birinci grup) ve sonrası (ikinci grup) birer aylık süreçlerde pandemi servisinde COVID-19 olası ve kesin tanısı ile takip edilen hastaların demografik verileri, ko-morbiditeleri, laboratuvar bulguları, tedavi, prognoz ve tedavi maliyetleri karşılaştırıldı. Çalışmaya birinci gruptan 46, ikinci gruptan 49 olmak üzere toplam 95 hasta dâhil edildi. Birinci grupta kesin vaka oranı %37 iken bu oran ikinci grupta %59’du (p=0.040). Kesin vaka tanımına uyan hastalarda birinci grubun hastanede yatış süresi ortancası ikinci gruba göre daha uzundu (Grup 1 için; 10 (3-21), Grup 2 için; 6 (3-12) gün, p=0.003). İkinci gruptaki hastalarda COVID-19 ile uyumlu tipik tomografi bulgu oranı daha yüksekti (Grup 2 için %52 ve Grup 1 için %26, p=0.018). İlk grupta hidroksiklorokin ile tedavi oranı ikinci gruba göre daha yüksek iken (Grup 1 için %72 ve Grup 2 için %41, p=0.004) ikinci grupta favipiravir ile tedavi oranı daha fazla idi (Grup 2 için %55 ve Grup 1 için %17, p=0.001). Birinci grupta tedavi maliyeti ortancası 2798 (661-45465) Türk Lirası (TL), ikinci grupta ise 1627 (748-4496) TL idi (p=0.001). COVID-19 tanılı hastaların tedavi sonrası izolasyon sürelerini hastane dışında tamamlaması hastane maliyetinin azaltılması açısından anlamlıdır.