The effect of cooperative learning on academic achievement: A meta-analysis on the relationship between the study group size and effect size<p> İşbirlikli öğrenmenin başarıya etkisi: Çalışma grubu ile etki büyüklüğü arasındaki ilişkiye dair bir meta analiz çalışması

Abstract

The purpose of this study was to determine the effect of cooperative learning on achievement and the relationship between the study group and effect size by means of meta-analysis. Metaanalysis is the method employed in order to statistically analyze the quantitative data collected in independent and multiple studies carried out on similar topics, and to reach a general judgment regarding the results of these studies. Certain criteria were used in order to decide which researches would be included in the meta-analysis. Based on these criteria, it was decided to include 6 experimental studies in the meta-analysis. As a result, for the six studies, the effect size calculated within 95 % confidence interval has proved to be .518 based on random effects model. When two studies with the largest learning groups are excluded from the research respectively, firstly this effect size increases to .528, later it is calculated as .817 without any model discrimination. When effect size intervals in literature (≥ 0.5: strong, ≥ 0.3: moderate and ≥ .01 weak) is taken into consideration, the effect of cooperative learning on achievement has been observed as "Strong". In addition to this, contrary to some views in literature, it has been seen that large learning groups have higher standard errors and a bigger effect size has been achieved when such studies have been excluded GirişGünümüz eğitim sisteminde, çağın değişimi ve gelişimiyle birlikte farklılık gösteren birey ve toplumun ihtiyaçları doğrultusunda şekillenerek bilgiyi doğrudan aktaran geleneksel anlayışlar yerine, öğrenciyi merkeze alan, bireyin bilgiye nasıl ulaşılacağını öğreten, bilgi ve becerilerini artırmayı sağlayan ve sosyal becerilerini geliştiren farklı yöntemler kullanıldığı görülmektedir. Bunlardan biri de, işbirlikçi öğrenme yöntemidir. İşbirlikli öğrenme, bir probleme çözüm yolu bulmak veya bir görevi yerine getirebilmek amacıyla öğrencilerin küçük gruplar halinde çalışmasıyla bir konuyu öğrenme yaklaşımı olarak tanımlanmaktadır (Demirel, 2002). İşbirlikli öğrenme yöntemi farklı araştırmacılar tarafından farklı şekillerde isimlendirilmiş olsa da, ana hatlarıyla hepsi aynı işleyişten bahsetmektedir. "Cooperative Learning" kavramı, Demirel ve Ün (1987) ve Açıkgöz (1992) tarafından "işbirlikli öğrenme" olarak tanımlanırken, Gömleksiz (1993)'in çalışmalarında "Kubaşık Öğrenme" olarak kullanıldığı görülmektedir. Cooperative Learning kavramı yurtdışında yapılan çalışmalarda ise "Collobarative Learning, Peer Learning, Team Learning, Learning Communities" gibi farklı şekillerde adlandırılmasına rağmen, içerik olarak aynı anlamı taşıdıkları görülmektedir.İşbirlikli öğrenme sürecinin başarıya ulaşabilmesi için öğretmenin ortam düzenleyici ve gerektiğinde yardımcı, destekleyici bir rol üstlenerek farklı yetenekleri, gereksinimleri, öğrenme biçimleri olan öğrencilere göre gruplar oluşturması gerekir. Başarının sağlanmasında en önemli unsur sürecin en başında iyi bir planlamanın yapılıp yapılmadığıdır (Johnson, Johnson ve Holubec, 1994; Cooper ve Mueck, 199...

Öğrenci Merkezli Strateji, Yöntem ve Tekniklerin Akademik Başarıya Etkisi: Bir Meta-Analiz Çalışması

“…It is seen that other results supporting the results of the research are gathered from the meta-analysis studies conducted on individual effects of student-centered strategies, methods, and techniques. In these researches, cooperative learning (Biçer, 2017;Capar & Tarım, 2015;Hattie, 2009;Jonhnson, Johnson & Stanne, 2000; Öğrenci Merkezli Strateji, Yöntem ve Tekniklerin Akademik Başarıya Etkisi: Bir Meta-Analiz Çalışması 209 Kyndt et al, 2013;Savelsbergh et al, 2016;Schroeder et al, 2007;Springer et al, 1999;Şen & Yılmaz, 2013;Tarım, 2003;Tuncer & Dikmen, 2017), problem-based learning (Ayaz, 2015;Vernon & Blake 1993;Zhou et al, 2016) and project-based learning (Ayaz & Söylemez, 2015) were found to be more efficient in increasing academic achievement when compared to the teacher-centered approaches. In addition to this, studies conducted at secondary and tertiary level were commonly found to have a higher level of effect.…”

“…Araştırma bulgularını destekleyen diğer sonuçların öğrenci merkezli strateji, yöntem ve tekniklerin bireysel etkisine yönelik gerçekleştirilen meta-analiz çalışmalarından elde edildiği görülmektedir. Bu araştırmalarda; işbirliğine dayalı öğrenme (Biçer, 2017;Capar ve Tarım, 2015;Hattie, 2009;Jonhnson, Johnson ve Stanne, 2000;Kyndt ve diğerleri, 2013;Savelsbergh ve diğerleri, 2016;Schroeder ve diğerleri, 2007;Springer ve diğerleri, 1999;Şen ve Yılmaz, 2013;Tarım, 2003;Tuncer ve Dikmen, 2017), probleme dayalı öğrenme (Ayaz, 2015;Vernon ve Blake 1993;Zhou ve diğerleri, 2016) ve proje tabanlı öğrenme (Ayaz ve Söylemez, 2015) gibi yöntemlerin, öğretmen merkezli yaklaşımlara göre akademik başarıyı artırmada daha etkili olduğu belirlenmiştir.…”

“…Konuyla ilgili araştırmalarda ise öğrenci merkezli strateji, yöntem ve teknikler kapsamında yer alan işbirliğine dayalı öğrenme (Biçer, 2017;Capar ve Tarım, 2015;Jonhnson, Johnson ve Stanne, 2000;Kyndt ve diğerleri, 2013;Savelsbergh ve diğerleri, 2016;Schroeder, Scott, Tolson, Huang ve Lee, 2007;Springer, Stanne ve Donovan, 1999;Şen ve Yılmaz, 2013;Tuncer ve Dikmen, 2017), sorgulama temelli öğrenme (Lazonder ve Harmsen, 2016;Savelsbergh ve diğerleri, 2016), probleme dayalı (Ayaz, 2015;Vernon ve Blake 1993;Zhou ve diğerleri, 2016) ve proje tabanlı öğrenme (Ayaz ve Söylemez, 2015) gibi öğrenci merkezli yöntemlerin akademik başarı üzerindeki etkisinin meta-analiz yöntemi kullanılarak incelendiği belirlenmiştir. Araştırmaların sonuçları; işbirliğine dayalı öğrenme, sorgulama temelli öğrenme, probleme dayalı öğrenme ve proje tabanlı öğrenme gibi öğretim yöntemlerinin, akademik başarıyı artırmada öğretmen merkezli yaklaşımlara göre daha etkili olduğunu göstermektedir.…”

The Effect of Collaborative Learning Approach on Students’ Academic Achievement in Turkish Courses in Turkey: A Meta-Analysis Study

“…Gerçekleştirilen analizler sonucunda iş birlikli öğrenme yaklaşımının Matematik dersi akademik başarısı üzerinde orta düzeyde bir etkiye sahip olduğu sonucuna ulaşılmıştır (d=0.59). Tuncer ve Dikmen (2017) iş birlikli öğrenmenin başarı üzerindeki etkisini incelediği araştırmasında 2003-2011 yılları arasında gerçekleştirilen 6 farklı araştırmayı meta-analize dahil etmiş ve iş birlikli öğrenmenin başarı üzerinde orta düzeyde bir etki sahip olduğu sonucuna ulaşmıştır (d=0,518) . Aynı şekilde Karakuş ve Öztürk (2016) de işbirliğine dayalı öğrenme yaklaşımının Fen dersi akademik başarısı üzerindeki etkisini inceleyen 30 araştırmayı meta analiz yöntemiyle incelemiş ve bu inceleme sonucunda işbirliğine dayalı öğrenme yaklaşımının öğrencilerin Fen dersi akademik başarısı üzerinde olumlu yönde orta düzeyde bir etkiye (d=0.694) sahip olduğunu ifade etmişlerdir.…”

The Effect of Teaching Methods on Student Achievement in Geography Teaching

“…When the literature is examined, it is seen that different methods and approaches in field education research are tried by making various research designs and the benefits and limitations of using these different methods are discussed. Computer-assisted education (Dinçer, 2015), creative drama (Ulubey and Toraman, 2015), brain-based learning (Gözüyeşil and Dikici, 2014), project based learning (Ayaz and Söylemez, 2015), cooperative learning (Tuncer and Dikmen, 2017) applications are tested by meta-analysis method in many fields such as mathematics (Kaplan, Duran and Baş, 2015;Sad, Kis, Demir and Özer, 2016), geometry (Günhan and Açan, 2016), social studies (Yaşar, Köse, Göz and Bayır, 2015), science education (Öztürk and Karakuş , 2016;Ural and Bümen, 2016), geography (İnel and Sezer, 2017). In this way, meta-analysis studies increase the generalizability thanks to the unification of the results of the studies conducted in the field and increase the sample size, and thus contribute to reaching more valid and reliable results (Borenstein et al, 2009).…”