The Effect of Metacognitive Strategies on Prospective Teachers’ Metacognitive Awareness and Self Efficacy Belief

Abstract

The purpose of the research study was to investigate the effects of the metacognitive strategies used in the course Science and Technology Instruction-II on prospective teachers' metacognitive awareness, science teaching self efficacy belief and teacher self efficacy belief. The research group was composed of 87 third grade students from the Primary Education Department at the Faculty of Education at Cumhuriyet University in Sivas, Turkey. Experimental method with pre-test and post-test control group was used in the study. Metacognitive Awareness Inventory, Science Teaching Efficacy Beliefs Inventory-B (STEBI-B) and Teacher Self Efficacy Beliefs Inventory were utilized as pre-test and post-test. Journals and metacognitive questions were used in experimental group training. The research findings indicated that metacognitive strategies increased the prospective teachers' metacognitive awareness and teacher self efficacy belief but they did not increase students' science teaching self efficacy belief so much as to constitute a significant difference between the pre-test.

Üstbi̇li̇şe Dayali Öğreti̇m Yöntemi̇ni̇n Öğrenci̇leri̇n Üstbi̇li̇ş Farkindaliklari Ve Tutumlarina Etki̇si̇

“…Öğrencilerin yeni durumlarla başarılı bir şekilde başa çıkmalarını ve ömür boyu öğrenen iyi düşünürler olarak gelişmelerini sağlayan üstbilişsel stratejilerin 21. yüzyıl için gerekli olduğu belirtilmektedir (Blakey ve Spence, 1990). Literatürde üstbilişe dayalı öğretimin öğrencilerin üstbilişsel farkındalıklarını geliştirdiği görülmektedir (Alemdar, 2009;Ataalkın, 2012;Özkaya, 2013;Yıldız ve Akdağ, 2017;Aydemir, 2019;Duman ve Semerci, 2019;Arsuk ve Sezgin-Memnun, 2020). Sarıkahya (2017)…”

The Effect of Universal Design for Learning on Metacognitive Awareness and Self –Efficacy Beliefs in English

“…Because individuals show great differences in their metacognitive skills (Molenberghs Trautwein, Böckler, Singer, Kanske, 2016), and while the metacognitive awareness of most of them improves over time, some of them do not (Altındağ&Senemoğlu, 2013). With cognitive awareness, which can be developed using different strategies in the learning environment and is considered as a teachable situation (Schraw, 1998;Yıldız & Akdağ, 2017), students learn to think about their own thinking processes and can apply learning strategies that will enable them to overcome difficult learning (Altındağ & Senemoğlu, 2013). In this sense, teachers can contribute to the development of this awareness by informing them about effective strategies (Paris & Winograd, 1990) as well as constantly encouraging children to continue planning and monitoring their activities (Brown, 1987).…”

Ειδικές Μαθησιακές Δυσκολίες Και Τεχνολογίες Της Πληροφορίας Και Της Επικοινωνίας Στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση

“…Η μεταγνώση, επίσης, αφορά στην ενημερότητα, την επίγνωση δηλαδή που έχει κάποιος για τη γνώση του -για το τι ξέρει και τι δεν ξέρει -αλλά και στην ικανότητά του να αντιλαμβάνεται, να ελέγχει, να ρυθμίζει και να κατευθύνει τις γνωστικές του διεργασίες (Amzil & Stine-Morrow, 2013. TEAL, 2012. Yıldız & Akdağ, 2017 ή αλλιώς να σχεδιάζει το έργο του, να εφαρμόζει τις κατάλληλες στρατηγικές για την επίλυση του προβλήματος και με την κατάλληλη σειρά, προκειμένου να επιτύχει το στόχο του (Pintrich, 2002(Pintrich, .…”

“…Η παραπάνω παρουσίαση του περιεχομένου και των λειτουργιών της μεταγνώσης καθιστά κατανοητή την καίρια σημασία της για τη μάθηση και άρα και τη συμπερίληψή της στο αναλυτικό πρόγραμμα μαθημάτων (Yıldız & Akdağ, 2017 (Σπαντιδάκης, 2010). Μέσω της μεταγνώσης, ο μαθητής μπορεί να ενορχηστρώνει τους ρόλους του συγγραφέα και του γραμματέα, καθώς και να παρακολουθεί και ελέγχει τις τρεις φάσεις της γραφής, ιδιαίτερα αυτών του σχεδιασμού και της βελτίωσης-αναθεώρησης, όπως έχουμε πει (Σπαντιδάκης, 2010).…”

“…Γενικότερα, η δημιουργία νοητικών αναπαραστάσεων είναι σημαντικό τμήμα της μεταγνωστικής επεξεργασίας κατά την παραγωγή γραπτού λόγου, ιδιαιτέρως κατά τη φάση της βελτίωσης, όπως θα δούμε. Οι αναπαραστάσεις βασίζονται στις αποθηκευμένες γνώσεις, οι οποίες ανακαλούνται όταν ο συγγραφέας αντιμετωπίσει κάποιο πρόβλημα, όμως εμπλέκονται και με τη δημιουργία νέας γνώσης, η οποία παράγεται κατά τη διαδικασία «επίλυσης» αυτών των προβλημάτων (Ράλλη, 2011), καθώς επιλέγουν εναλλακτικές λύσεις και άρα περιορίζουν τους παράγοντες που εμποδίζουν τη γνώση (Yıldız & Akdağ, 2017).…”