The Effects of Losartan on Lipid Peroxidation and the Antioxidant System in the Bone Tissue of Diabetic Rats

Abstract

Amaç: Diyabet, kırık riskini artırabilecek osteopeni ve osteoporoz gibi kemik hastalıklarına yol açarken, serbest radikallerin diyabetle ilişkili kemik rezorpsiyonunda önemli rol oynadığı öne sürülmüştür. Anjiyotensin-dönüştürücü enzim inhibitörleri ve anjiyotensin reseptör blokörlerinin diyabetik hastalarda kemik kaybını ve kırılma riskini azaltabilmesi muhtemeldir. Bu nedenle çalışmamız, diyabetik sıçan femurlarında losartanın oksidatif stres ve antioksidan savunma sistemi üzerindeki etkilerini araştırmak ve böylece kemik kalitesindeki bozulmanın olası mekanizmasını açıklamak için tasarlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Sıçanlar dört gruba ayrılmıştır: Kontrol (K), diyabet (D), losartanla tedavi edilen diyabet (D-LOS) ve losartanla tedavi edilen kontrol (K-LOS). Diyabet, tek doz streptozotosin (50 mg/kg) enjeksiyonu ile indüklenmiştir. Diyabetli sıçanlara 8 hafta boyunca 5 mg/kg/gün losartan uygulanmıştır. Kemik dokularında, 2-tiobarbiturik asit reaktif ürünlerinin düzeyi (TBARS), süperoksit dismutaz (SOD), katalaz (KAT) ve glutatyon peroksidaz (GPx) aktiviteleri incelenmiştir. Bulgular: Diyabet uygulaması ile kemik dokuda anlamlı düzeyde artan TBARS değerleri losartan uygulaması ile düşmüştür. Diğer yandan, D grubunda SOD aktivitesi azalırken KAT aktivitesinde bir değişiklik gözlenmemiştir ve losartan tedavisi SOD aktivitesi üzerinde etkili olmamıştır. Diyabet ile birlikte anlamlı düzeyde düşen GPx aktivitesi losartan tedavisi ile normal seviyelerine dönmüştür. Sonuç: Bu bulgular, losartan tedavisinin diyabetik sıçan femurunda oksidatif stresin indüklediği kemik kalitesindeki düşüşü antioksidan enzimlerin modülasyonunu sağlayarak düzeltebileceğini göstermektedir.