The effects of LXR agonist GW3965 on vascular reactivity and inflammation in hypertensive rat aorta

Han, Sevtap; Bal, Nur Banu; Sadı, Gökhan; Usanmaz, Suzan Emel; Uludag, Mecit Orhan; Demirel-Yılmaz, Emine

doi:10.1016/j.lfs.2018.10.042

Cited by 12 publications

(11 citation statements)

References 41 publications

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…We cannot attest in our experimental setting that circulating 4βHC is causally related to lower BP, although that would be consistent with the BP-lowering action of synthetic LXR agonists demonstrated in rodent studies. [42][43][44][45] However, we also noted that the plasma concentration of 4αHC, an oxysterol not regulated by PXR and unable to activate LXR, 9,12 had a significant negative correlation with 24-hour systolic (but not the diastolic) BP.…”

Section: Articlementioning

confidence: 61%

Pregnane X Receptor Activator Rifampin Increases Blood Pressure and Stimulates Plasma Renin Activity

Hassani-Nezhad-Gashti

Salonurmi

Hautajärvi

et al. 2020

Clin Pharma and Therapeutics

View full text Add to dashboard Cite

We conducted a clinical trial with 22 healthy volunteers to investigate the effects of pregnane X receptor (PXR) agonist rifampin on blood pressure (BP). The study was randomized, crossover, single‐blind, and placebo‐controlled. Rifampin 600 mg or placebo once daily was administered for a week and the 24‐hour ambulatory BP was monitored at the end of each arm on the eighth day. Rifampin elevated the mean systolic and diastolic 24‐hour BP (4.7 mmHg, P < 0.0001, and 3.0 mmHg, P < 0.001, respectively) as well as the mean heart rate (3.5 bpm, P = 0.038). The serum renin concentration and the plasma renin activity were increased. Although rifampin increased circulating 4β‐hydroxycholesterol (4βHC) as expected, the plasma 4βHC concentration strongly negatively correlated with 24‐hour BP, especially systolic, in both rifampin and placebo arms (rifampin systolic BP, r = −0.69, P < 0.001; placebo systolic BP, r = −0.70, P < 0.001). The 4βHC, an agonist for liver X receptor (LXR), induced renin expression modestly in LXR‐α expressing Calu‐6 cells but only at unphysiologically high 4βHC concentrations. In conclusion, rifampin stimulates renin activity and has a hypertensive effect. This finding should be considered when designing interaction studies involving rifampin or other PXR agonists. Furthermore, PXR may represent a putative therapeutic target for the treatment of hypertension.

show abstract

Section: Articlementioning

confidence: 61%

Pregnane X Receptor Activator Rifampin Increases Blood Pressure and Stimulates Plasma Renin Activity

Hassani-Nezhad-Gashti

Salonurmi

Hautajärvi

et al. 2020

Clin Pharma and Therapeutics

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…33 Ekibimiz tarafından yapılan çalışmada, sıçanlarda deoksikortikosteron asetat [deoxycorticosterone acetate (DOCA)]-tuz hipertansiyon modeliyle indüklenen kan basıncı artışının GW3965 tedavisiyle anlamlı olarak düştüğü ve plazma NO seviyelerinin yükseldiği gözlenmiştir. 50 Aynı çalışmada, GW3965 tedavisinin hipertansif sıçanların torasik aort dokusunda potasyum klorür ve fenilefrinle indüklenen kasılma yanıtlarını düzelttiği, NF-κB ve TNF-α protein ekspresyonunu azalttığı gösterilmiştir. 50 Hipertansiyona bağlı gelişen kardiyak değişikliklerde GW3965 ile LXR aktivasyonunun etkisi başka bir çalışmamızda incelenmiştir.…”

Section: Karaci̇ğer X Reseptörleri̇ni̇n Kardi̇yovasküler Hastaliklardaki̇ unclassified

“…50 Aynı çalışmada, GW3965 tedavisinin hipertansif sıçanların torasik aort dokusunda potasyum klorür ve fenilefrinle indüklenen kasılma yanıtlarını düzelttiği, NF-κB ve TNF-α protein ekspresyonunu azalttığı gösterilmiştir. 50 Hipertansiyona bağlı gelişen kardiyak değişikliklerde GW3965 ile LXR aktivasyonunun etkisi başka bir çalışmamızda incelenmiştir. DOCA-tuz hipertansif sıçanlarda GW3965 tedavisinin; noradrenalinle indüklenen papiller kas kasılmasını artırdığı, plazma ve sol ventrikül doku homojenatında total antioksidan kapasite (TAK)'yi yükselttiği, sol ventrikülde inflamasyon, fibrozis ve endoplazmik retikülum stresiyle ilişkili moleküllerin (sırasıyla; NF-κB, MMP-2, GRP78) protein ekspresyonunu azalttığı ortaya konmuştur.…”

Section: Karaci̇ğer X Reseptörleri̇ni̇n Kardi̇yovasküler Hastaliklardaki̇ unclassified

Liver X Receptors in the Cardiovascular System

Bal¹,

Uludag²,

Demirel-Yılmaz³

2019

Turkiye Klinikleri J Med Sci

Self Cite

View full text Add to dashboard Cite

Kardiyovasküler Sistemde Karaciğer X Reseptörleri Ö ÖZ ZE ET T Karaciğer X reseptörleri (LXR), hücre çekirdeğinde bulunan ve "çekirdek reseptörleri" olarak sınıflandırılan reseptörlerdir. Bu reseptörlerin LXR alfa ve LXR beta olmak üzere iki alt tipi bulunmaktadır. LXR alfa başlıca karaciğer, kalp, damarlar, böbrek, adipoz doku ve makrofajlarda eksprese olurken, LXR beta yaygın olarak birçok dokuda eksprese edilmektedir. Bu reseptörler kolesterol ve yağ asidi metabolizmasının en önemli düzenleyicileridirler. LXR endojen (oksisteroller) veya ekzojen (T0901317, GW3965 gibi) ligandlarla uyarıldığında, retinoid X reseptörü (RXR) ile heterodimer oluşturur ve hedef genin özel DNA dizisine (LXRE; LXR yanıt elemanı) bağlanarak; kolesterolün hücre dışına atılmasında, ince bağırsaklardan emilmesinde, periferden karaciğere geri gönderilmesinde ve safra içine itrahında rol alan, birçok işlevsel proteinin gen ifadelerini değiştirerek, kolesterol homeostazını düzenlerler. Ayrıca LXR agonistleri, lipogenezde rol alan transkripsiyon faktörlerinin ekspresyonunu uyararak yağ asidi sentezini tetikler ve plazma trigliserid seviyelerinin yükselmesine ve karaciğer yağlanmasına neden olurlar. Son yıllarda LXR'lerin bu işlevlerinin yanında, farklı hedef genlerin transkripsiyonunu düzenleyerek, kalp ve damar patolojilerinde yararlı etkilerinin olduğu da ortaya konmuştur. LXR'lerin ateroskleroz, hipertansiyon, kardiyak hipertrofi, diyabet ve diyabetle ilişkili kardiyovasküler patolojilerdeki rollerini incelemek için kapsamlı araştırmalar yapılmıştır. Bu derlemede, LXR'lerin kardiyovasküler hastalıklardaki rolleri ve bu hastalıkların tedavisinde ilaç hedefi olarak önemleri ele alınmıştır.

show abstract

“…Sıçanlar ölçümden önce ısıtılarak, ölçüm kutularına alınmış ve kan basınçları kuyruklarından ölçülmüştür. Her ölçüm zamanında, her sıçan için en az beş ölçüm yapılmış ve ortalama değerler sistolik kan basıncı olarak alınmıştır 12,13 .…”

Section: Kan Basıncı öLçümüunclassified

“…Diğer taraftan, DOCA uygulamasının plazma renin ve anjiyotensin II seviyelerini azaltırken, beyin omurilik sıvısındaki anjiyotensinojen ve anjiyotensin II miktarlarını artırdığı belirtilmiştir 10 . DOCA-tuz uygulamasıyla birlikte, hipotalamusta reninanjiyotensin sistemi aktive olmaktadır 11 Böbrek kitlesinin azaltılması, tuz alımının artışı ve DOCA kombinasyonu, uygulamanın ilk haftasından itibaren kan basıncında yükselişe neden olmaktadır [12][13][14] . DOCA-tuz uygulamasını 3 haftadan daha uzun süre yapan az sayıda çalışma olduğu ve bir aydan daha uzun süreli uygulamalarda kan basıncı değerlerinde farklı sonuçların ortaya çıktığı öne sürülmüştür 2 .…”

Section: Introductionunclassified

Deneysel Hipertansiyon Modelinde Farklı DOCA-tuz Uygulama Sürelerinin Kan Basıncı ve Damar Cevapları Üzerine Etkisi

2019

Self Cite

View full text Add to dashboard Cite

ÖzAmaç: Hipertansiyon, gelişiminde pek çok faktörün etkili olması nedeniyle araştırılması zor bir hastalıktır. Deoksikortikosteron asetat (DOCA)-tuz hipertansiyon modeli, oldukça sık kullanılan ve insanlardaki esansiyel hipertansiyonu başarılı bir şekilde taklit edebilen bir deneysel modeldir. Hipertansiyon çalışmalarında, hayvan modelinin seçimi kadar seçilen modelinin ne kadar süreyle uygulanacağı da büyük önem taşımaktadır. Bu çalışmada, DOCA-tuz hipertansiyon modelinin farklı sürelerde uygulanmasının, kan basıncı ve damar cevapları üzerine etkileri, araştırılmıştır. Yöntemler: Deneylerde 8 haftalık, erkek Wistar albino sıçanlar kullanılmıştır. DOCA-tuz hipertansiyon modelini oluşturmak için, hayvanlara tek taraflı nefrektomi uygulanmış ardından haftada iki kez DOCA enjeksiyonu (15 mg/kg, s.c.) yapılmış ve %1 NaCl ile %0,2 KCl içeren içme suyu verilmiştir. Uygulamalara farklı hayvan gruplarına 4 hafta ve 8 hafta boyunca devam edilmiş ve kan basınçları ölçülmüştür. Süre sonunda, hayvanların torasik aortları izole edilmiş ve damar cevapları izole organ banyosunda kaydedilmiştir. Bulgular: 4 veya 8 hafta DOCA-tuz uygulaması, hayvanların kan basıncını yükseltmiş ve aortanın endotele bağımlı gevşeme cevaplarını azaltmıştır. 4 haftalık DOCA-tuz grubunda aortun KCl kasılma cevapları değişmezken, alfa-1 reseptör agonisti fenilefrin (FE) ile uyarılan kasılma cevapları azalmıştır. 8 haftalık DOCA-tuz grubunda ise, hem KCl hem de FE ile oluşan damar kasılmaları azalmıştır. Sonuç: DOCA-tuz hipertansiyon modelinin erken döneminde, endotel işlevinde ve reseptör aracılı damar kasılmalarında bozukluklar ortaya çıkmaktadır. Daha uzun süreli uygulama sonucunda ise, kan basıncı daha fazla yükselmekte, hem endotel hem de damar düz kasının işlevlerinde bozukluklar görülmektedir. Elde edilen sonuçlar, deneysel hipertansiyon modelinde farklı DOCA-tuz uygulama sürelerinin, damarların işlevleri üzerine farklı etkileri olduğunu göstermektedir. Anahtar kelimeler: hipertansiyon, DOCA-tuz, kan basıncı, endotel.

show abstract

The effects of LXR agonist GW3965 on vascular reactivity and inflammation in hypertensive rat aorta

Cited by 12 publications

References 41 publications

Pregnane X Receptor Activator Rifampin Increases Blood Pressure and Stimulates Plasma Renin Activity

Pregnane X Receptor Activator Rifampin Increases Blood Pressure and Stimulates Plasma Renin Activity

Liver X Receptors in the Cardiovascular System

Deneysel Hipertansiyon Modelinde Farklı DOCA-tuz Uygulama Sürelerinin Kan Basıncı ve Damar Cevapları Üzerine Etkisi

Contact Info

Product

Resources

About