The Effects of Work-Life Balance, Person-Organization Fit, and Person-Job Fit on Organizational Identification

Abstract

Bu araştırmada bir ilişkisel tarama metoduna dayalı olarak çalışanların iş-yaşam dengesi, kişi-örgüt uyumu ve kişi-iş uyumu algılarının birer öncül değişken olarak örgütsel özdeşleşme düzeyleriyle ilişkisinin istatistiksel olarak tespit edilmesi amaçlanmıştır. Ölçümlerin gerçekleştirilmesi noktasında nicel araştırma kapsamında online anket uygulamasına dayalı olarak kolayda örnekleme tekniğine dayalı olarak 391 katılımcıdan birincil veri elde edilmiştir. Veriler SPSS programında analiz edilmiştir. Araştırmada iş-yaşam dengesi kişi-örgüt uyumu ve kişi-iş uyumunun örgütsel özdeşleşme ile orta düzeyde doğrusal pozitif ilişkiler içerisinde olduğu bulgusuna erişilmiştir. Bu bulgular, uyum faktörlerinin birer öncül olarak bir arada ele alındığı bir modelde örgütsel özdeşleşmenin açıklanmasına yönelik olarak uyum yönlü içgörüler sağlaması açısından özgün bir katkı sunmaktadır. Regresyon analizinin sonuçları bu değişkenlerin örgütsel özdeşleşmede yaşanan değişimin bir kısmını açıklayabildiğini göstermiştir. Katılımcıların bazı sosyo-demografik özellikleri istatistiksel olarak anlamlı farklar göstermiştir. Çalışmanın elde ettiği bulgular ile literatüre ve uygulamaya dönük katkılar sağlayacağı umulmaktadır.