The Ethics of Care as a Politics of the Ordinary

Abstract

T his paper sets out to strengthen a connection that, since the publication of my first writings on the concept of care, I have sought to establish between the ethics of care and my own philosophical background and ground—ordinary language philosophy as represented by Ludwig Wittgenstein, J. L. Austin, and Stanley Cavell—and thus to find in ordinary language philosophy (OLP), often considered to be disconnected from gender issues (except through speech act theory), resources for a reformulation of what for me is at stake in feminism: the inclusion and empowerment of women’s voices and expressiveness (and that means ALL women), and attention to their experience.

Care and Relatedness among Rural Mapuche Women: Issues ofCariñoand Empathy

“…At the same time, and perhaps more importantly, the study of care and cariño places us at the core of ordinary reality, one that is mainly consistent of interdependence and vulnerability as “traits of a condition common to all” rather than in a special category of “the vulnerable” (Das ; Laugier ). Additional attention to empathy in the ethnographic study of care may result not only in illuminating insights for an understanding of various features, and practices of care, as it also necessarily involves further understanding of the notions of personhood, relatedness, and modes of sensory engagement present in the catalyzing and demarking of social relations.…”

Alledaagse omgang tussen zorgprofessionals en zorgontvangers als vindplaats voor goede (LVB) zorg

“…Allereerst hanteren we zorgethiek als perspectief (Barnes, 2012;Gilligan, 1982;Laugier, 2014Laugier, , 2016Noddings, 1984;Tronto, 1993Tronto, , 2013. De zorgethiek legt niet de nadruk legt op zelfredzaamheid en individuele probleemoplossing, maar schenkt aandacht aan afhankelijkheid en kwetsbaarheid die ook het leven van lvb-jongeren vaak kenmerkt, heeft oog voor de complexiteit en ambivalentie van de praktijk van zorgverlening en bovenal toont hoe het goede in de zorgrelatie zelf naar voren kan komen (emergentie).…”

“…De zorgethiek legt niet de nadruk legt op zelfredzaamheid en individuele probleemoplossing, maar schenkt aandacht aan afhankelijkheid en kwetsbaarheid die ook het leven van lvb-jongeren vaak kenmerkt, heeft oog voor de complexiteit en ambivalentie van de praktijk van zorgverlening en bovenal toont hoe het goede in de zorgrelatie zelf naar voren kan komen (emergentie). Het door ons gehanteerd zorgethisch perspectief heeft bovendien aandacht voor alledaagsheid en de institutionele context (Barnes, 2012;Gilligan, 1982;Laugier, 2014Laugier, , 2016Noddings, 1984;Tronto, 1993Tronto, , 2013. E m p i r i s c h g e g r o n d e z o r g e t h i e k Binnen de zorgethiek hanteren wij de empirisch gegronde zorgethiek zoals door Baart en Timmerman gekaderd (2016).…”

“…Met het begrip "concern" van de socioloog Andrew Sayer (2011) vonden we een alternatief "kijkraam" dat zichtbaar maakt wat er voor zowel de lvb-jongeren als hun zorgprofessionals in de situatie zelf op het spel staat. Op de derde plaats hanteren we het concept "emergent goed": wat goed blijkt te doen tussen in dit geval lvb jongere en zorgprofessional binnen de context van een zorgorganisatie (Laugier, 2014(Laugier, , 2016. Tot slot gebruiken het begrip levensvorm van de Duitse filosoof Rahel Jaeggi (2014).…”

Onder de radar. Alledaagse omgang als kenbron voor zorgorganisaties in transitie

“…Zij wijst er op dat mogelijkheden van het alledaagse niet onderkend worden in het politieke denken over de vraag naar goed samenleven. Alledaagsheid is, zo stelt Laugier, als een olifant die in de kamer staat, maar door niemand wordt gezien (Laugier, 2014a. Zorg wordt in de politiek gezien als dienstverlening op basis van contract of, indien ze al relationeel wordt gedacht, dan enkel in termen van informele zorg binnen familieverbanden en vriendschapsrelaties die behoren tot de privésfeer.…”