The evaluation of the impact of anti-stigma training led by "experts by experience" on participants’ attitudes towards persons with mental illness

Abstract

Cel pracyBadanie miało na celu ocenę wpływu szkoleń antystygmatyzacyjnych prowadzonych przez osoby po przebytych kryzysach psychicznych (czyli „ekspertów przez doświadczenie”) na różne aspekty postaw uczestników wobec osób chorujących psychicznie.MetodaW trzygodzinnych warsztatach wzięło udział 185 osób w 17 grupach liczących 3-19 osób (średnio 11). Blisko połowę (45,4%) stanowiły osoby zatrudnione w psychiatrycznej opiece zdrowotnej. Bezpośrednio przed i po szkoleniu uczestnicy wypełniali zestaw kwestionariuszy oceniających następujące aspekty postaw: dystans społeczny, stygmatyzujące atrybucje, przekonania o możliwości samostanowienia/osiągania ważnych celów życiowych przez osoby chorujące psychicznie oraz przekonania o społecznej wartości osób chorujących psychicznie. Po miesiącu i po pół roku od szkolenia respondenci wypełniali ten sam zestaw kwestionariuszy online. Dane analizowano w oparciu o segmentowy model latentnych krzywych rozwojowych.WynikiSpośród 185 uczestników warsztatów po miesiącu od szkolenia kwestionariusze wypełniło 115 osób (62,2%), a po pół roku – 87 osób (47,0%). Analizy wykazały poprawę we wszystkich miarach postaw bezpośrednio po szkoleniu. W przypadku trzech spośród czterech badanych aspektów postaw (nasilenia dystansu społecznego, stygmatyzujących atrybucji oraz przekonań o możliwości samostanowienia przez osoby chorujące psychicznie) pozytywny wpływ szkolenia okazał się trwały, utrzymując się przez sześć miesięcy.WnioskiWyniki badania dostarczają wstępnych dowodów empirycznych, że oceniana ustrukturyzowana interwencja antystygmatyzacyjna wykorzystująca elementy edukacji i kontaktu interpersonalnego może być skutecznym narzędziem służącym poprawie postaw społecznych wobec osób chorujących psychicznie.

“I am what I am”: a review of the assumptions of anti-self-stigma intervention

“…Among the anti-stigma interventions in Poland, the effectiveness of structured training conducted by “experts by experience” and the impact of this intervention on the attitudes of the participants towards people suffering from mental illnesses have recently been described. The intervention took the form of a three-hour workshop led by “experts by experience” [ 38 ]. The analysis of the results provides preliminary empirical evidence that the structured anti-stigma intervention can be an effective tool for improving social attitudes towards people with mental illness.…”

“…The therapeutic program consists of several modules: 1) psychoeducational module I: related to the discussion of issues in the area of stigma and self-stigma. The development of this part of the program is based on the understanding of the issues of stigma and self-stigma proposed by PW Corrigan (2002, 2004) [ 39 , 40 ]; 2) psychoeducational module II: related to the introduction of the principles and assumptions of CBT described by A. Beck (1976) [ 41 ]; 3) module III: related to work with low self-esteem and low effectiveness based on the integrated cognitive stigmatization model of L. Wood (2017) [ 42 ] and the cognitive model of low self-esteem of M. Fennell (1997) [ 43 ]. …”

“…1) psychoeducational module I: related to the discussion of issues in the area of stigma and self-stigma. The development of this part of the program is based on the understanding of the issues of stigma and self-stigma proposed by PW Corrigan (2002, 2004) [ 39 , 40 ];…”

The self-disclosure of mental health problems: Its extent, predictors and consequences for people with psychotic disorders

“…Wskazuje to na pilną potrzebę przeciwdziałania piętnu choroby psychicznej wśród studentów medycyny i pracowników ochrony zdrowia, np. przez interwencje edukacyjne albo szkolenia antystygmatyzacyjne z udziałem osób po przebytych kryzysach psychicznych jako "ekspertów przez doświadczenie" [31,32].…”

“…Podsumowując, można stwierdzić, że osoby z zaburzeniami psychotycznymi niechętnie i bardzo selektywnie ujawniają informacje o swoich problemach ze zdrowiem psychicznym innym osobom. Wskazuje to jednoznacznie, że mimo licznych lokalnych i ogólnokrajowych programów i akcji przeciwdziałających stygmatyzacji [1,32,34] zaburzenia psychiczne pozostają w Polsce problemem wstydliwym, o którym trudno mówić otwarcie. Konieczne jest zatem zintensyfikowanie oddziaływań antystygmatyzacyjnych, mając jednak na względzie, że muszą one być ukierunkowane (target-specific) [35].…”