The Greek Emigrant Experience between 1945 and 1980 in the Plays of Petros Markaris and Loula Anagnostaki

Abstract

Several modern Greek dramatists staged plays about the various types of the Greek emigrant experience in the aftermath of the Second World War in which they debated issues of national origin, cultural identity, and assimilation or alienation. One of them, Petros Markaris, dealt with the Greek emigrant experience in West Germany in his play, The Guests. This play dramatizes the difficult living conditions of Greek emigrants who struggled for survival and integration in their host countries. Loula Anagnostaki took a different approach in three of her plays, Antonio, The Victory, and To My Listeners. In these plays she presents Greek emigrants who are political dissidents with serious psychological problems, haunted by their past experiences in Greece and by present difficulties in their host countries. My focus here covers only a fraction of the problematic status of the foreigner and his/her representation in modern Greek drama.

L’immigré dans la dramaturgie grecque contemporaine

“…Dans cette pièce, le dramaturge prend le parti du couple arménien et de leur cause, accordant leur défense à Petros, jeune homme honnête et intelligent qui expose ses arguments en leur faveur contre sa mère, représentante de l'opinion populaire, craintive et ignorante. (Pefanis, 2007). Dans une autre étude, il élargit son champ de recherche et embrasse les étrangers, les exclus et les bannis, en associant la notion de l'étranger à la question de l'identité (Pefanis, 2008 (Antonio i to minyma, 1971) se réfère aux Grecs, immigrés politiques, probablement en Angleterre, à côté d'une multitude de personnages de nationalités différentes, accordant ainsi au problème de l'immigration politique une dimension universelle.…”

Κοινωνία, Ιστορία Και Θέατρο

“…Άλλωστε, όποτε οι κυβερνήσεις έχουν βρεθεί αντιμέτωπες με την άνοδο φαινομενικά ασυμφιλίωτων δυνάμεων, η βασική και ενστικτώδης αντίδρασή τους ήταν να καταφεύγουν στην άσκηση βίας, 853 όπως διαφαίνεται μέσα από τα λόγια της Βασίλισσας: Συγκεκριμένα: κοινός εχθρός μας το αποψινό θύμα δικός σας και δικός μας Ένας αναρχικός που το κατεστημένο ν'ανατρέψει αγωνίζεται με κάθε μέσο ξεσηκώνει τα πλήθη 854 849 Gkotzaridis, ό.π., 299-300. 850 (1911,1914), και στην συνέχεια με την απαλλοτρίωση των τσιφλικιών (1923,1925). 1101 Ψύρρας, ό.π., σ.…”

“…63. 2026 Ελληνικό Ωδείο για τρεις συνεχείς χρονιές (1924,1925,1926). 2081 Το έργο δέχεται ποικίλες κριτικές.…”