“…Με δεδομένο τα δυσδιάκριτα όρια μεταξύ πτωχευμένων και μη πτωχευμένων εταιρειών (γειτνιάζουσες τιμές διαχωρισμού) και το γεγονός ότι η πτώχευση εκτός (Hill et al, 1996), πολλές φορές αποτελεί στρατηγική επιλογή (Balcaen and Ooghe, 2006), αν πραγματοποιήσουμε θεμελιώδη διαχρονική ανάλυση των αριθμοδεικτών θα διαπιστώσουμε ότι: (Zmijewski and Hagerman, 1981;Healy, 1985;Moses, 1987;DeAngelo et al, 1994;Sharma and Stevenson, 1997;Astami and Tower, 2006;Atik, 2009;Kosmidis et al, 2013;Bryan et al, 2014 (Zmijewski and Hagerman, 1981;Healy, 1985;Moses, 1987;DeAngelo et al, 1994;Sharma and Stevenson, 1997;Astami and Tower, 2006;Atik, 2009;Bryan et al, 2014 Peel (1988), Vranas (1990a), Odom and Sharda (1990), Papoulias and Theodossiou (1992), Altman et al (1994), Lin and McClean (2001), Anandarajan et al (2001),…”