The Investigation of Internet Addiction, Cyber Victimization Levels and Perception of Parental Monitoring in Children During the COVID-19 Pandemic

Abstract

Geçtiğimiz yıl içerisinde tüm dünya COVID-19 pandemisinin etkisi altındaydı. Pandemi evlerde geçirilen süreleri artırdı. İnsanların evlerinde geçirilen sürelerine paralel olarak internette geçirdikleri süreler de arttı. Bu çalışma da bu gelişmelerin internet üzerinden zorbalığa uğrama ile olan ilişkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntemler: Katılımcılara çevrimiçi ortam üzerinden ulaşıldı. Annelerden; Sosyo-demografik form, Aile-Çocuk İnternet Bağımlılık Ölçeği, çocuklardan ise Siber Mağduriyet Ölçeği, Anne Baba İzleme Ölçeği doldurmaları istenmiştir. Katılmayı kabul eden katılımcılardan bilgilendirilmiş onamları alınmıştır. Toplam 104 anne ve çocuk ile çalışma tamamlanmıştır. Bulgular: Kız cinsiyette, yaş ile siber mağduriyet ölçek puanları arasında istatistiksel olarak anlamlı pozitif yönlü zayıf bir ilişki bulunmuştur (r: 0,308, p=0,028). Sosyal medya hesabı olan çocuk ve ergenlerin siber mağduriyet puanları olmayanlara göre istatistiksel olarak anlamlı düzeyde daha yüksek bulunmuştur(p=0,002). Ölçeklerin birbirleri ile olan ilişkileri değerlendirildiğinde Aile-Çocuk İnternet Bağımlılık Ölçeği ile Siber mağduriyet düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı pozitif yönde zayıf bir ilişki olduğu saptanmıştır (r=0,248 p=0,011). Ergen grubunda hem Aile-Çocuk İnternet Bağımlılık Ölçeği hem de Siber mağduriyet ölçeği ile kısıtlayıcı izlem arasında istatistiksel olarak anlamlı pozitif yönde zayıf düzeyde ilişki bulunmaktadır (r=0,345 p=0,019; r=0,345 p=0,019). Sonuç: COVID-19 sürecinde internet bağımlılığı ve siber mağduriyet gençler arasında hızla artmaktadır. Yaşın artması ve sosyal medya hesaplarının olması çocuk ve ergenlerde siber mağduriyet açısından risk yaratmaktadır. Aileler bu süreçte çocukları yakından izlemeli, internet kullanımı ve siber mağduriyet hakkında doğru bilgilendirmeler yapmalıdır, sınır koyma da aşırı kısıtlayıcı olmaktan kaçınmalıdırlar.

Covid-19 Pandemisinin Üniversite Öğrencilerinin Dijital Teknoloji Kullanımlarına Etkisi: Bartın Üniversitesi Örneği

“…Pandemi öncesi yapılan araştırmada üniversite öğrencilerinin günlük sosyal medya, internet ve teknoloji kullanım sürelerinin ortalama 3 saat olduğu bulgulanmıştır (Altundağ ve Bulut, 2017). Pandemi sürecinde yapılan başka bir araştırmada ise bireylerin internet bağımlılığı üzerine yapılan bir araştırmada internette geçirilen süre 6-8 saat olarak tespit edilmiştir (Sarıgedik, 2022). Pandemi süreci veya sonrasında farklı bireyler (ebeveyn, çocuklar, genç yetişkinler) üzerinde yapılan diğer araştırmalarda da teknoloji kullanım süresinin arttığı gözlenmiştir (Aktaş ve Bostancı, 2021;Tarkoçin, Alagöz & Boğa, 2020;Sun vd.,2020).…”

Determination of Cyber Victimizations According to Perceived Parental Internet Attitudes of Middle School Students

“…While maintaining a stability between parental control, control and openness to communication is a preventive item against cyberbullying; This has been determined that too low parental control or excessive parental control is a risk factor. Sarıgedik (2022) stated that as a result of the study in which 104 mothers and children participated, increased internet use during the pandemic process may be a risk factor for internet addiction, increased internet addiction may increase the level of victimization, parents should be careful, but being overly restrictive during follow-up increases the risk.…”

Determining the Factors Effective in Evaluating Individuals' Internet-Digital Device Usage Skills

“…İlgili süreçte teknik ve mental altyapı anlamında uzaktan çalışma ve eğitim süreçlerine hazır olmayan paydaşların olduğu anlaşılmıştır (Özdoğan ve Berkant, 2020;Serinikli, 2021;Yılmaz, 2021: 181-183). Bu durum, interneti kötüye kullananlar için bir fırsat oluşturmuş ve bu süreçte normalden daha fazla siber suçların ortaya çıkmasına neden olmuştur (Sarıgedik, 2022;Seyran, 2021;Deniz ve Iriz, 2020). Ayrıca dijital bölünmenin siber zorbalığa ve dolayısıyla siber mağduriyete de katkı sağladığı bilinmektedir (Steinmetz, 2013: 42-46).…”