The loud first heart sound in left atrial myxoma.

Abstract

The interrelation between the loudness of the first heart sound, the time interval from the Q wave to the onset of the first heart sound (QM1), and the mitral valve closure rate was studied in nine patients presenting with left atrial myxomata. In seven patients the first heart sound was loud preoperatively and was associated with delayed mitral valve closure. After removal of the myxoma the onset of mitral valve closure returned towards normal, the mitral valve closure rate was reduced, and the first heart sound became softer. In two patients the first heart sound was normal before and after operation as were both the time of onset of mitral valve closure and the mitral valve closure rate. In neither of these patients did the myxoma completely fill the mitral orifice during diastole. The loud first heart sound in left atrial myxoma is a useful clinical sign, and intensity is directly related to the delay in onset of closure of mitral leaflets.

Evaluation by Doppler Echocardiography of Transmitral Flow Disturbance in Patients with Left Atrial Myxoma

“…Symptoms of heart failure were present in types A and B. Type C: No disturbance of transmitral flow or hemodynamic find ings was observed in patients with nonprolapsing mid dle-sized myxomas [18] or small prolapsing tumors [19], These findings suggest that the severity of transmitral flow obstruction produced by LA myxoma during dias tole has a wide range, depending on the size, position and presence or absence of prolapse, and some patients have no hemodynamic abnormalities. Even though mi tral regurgitation was seen in many of our patients' Doppler examinations (67%), no significant mitral valve lesions associated with the myxoma were appreciated at the time of surgery or discovered on postoperative Doppler examination.…”

Συμβολή Στη Μελέτη Των Καρδιακών Μυξωμάτων

“…Ο πρώτος καρδιακός τόνος και στις δύο περιπτώσεις είναι έντονος και ευ ρύς 29 . Ο μηχανισμός της αυξημένης εντάσεως του πρώτου καρδιακού τόνου, θεωρείται παρόμοιος μ' αυτόν που συμβαίνει στη ρευματική στένωση των κολ ποκοιλιακών βαλβίδων ή και σε άτομα με βραχύ PQ διάστημα στο ηλεκτροκαρ διογράφημα, δηλαδή στο ότι οι γλωχίνες των κολποκοιλιακών βαλβίδων βρίσκο νται σε μεγάλη απόσταση από τον αντίστοιχο δακτύλιο κατά την έναρξη της κοιλιακής συστολής 32 . Αλλοι θεωρούν υπεύθυνο μηχανισμό για την αυξημένη ένταση και ευρύτητα του πρώτου καρδιακού τόνου, την προστριβή του μυξώμα-τος, κατά την παλινδρόμηση του προς τους κόλπους, με τον αντίστοιχο κολπο κοιλιακό δακτύλιο, με αποτέλεσμα τη δημιουργία επιπρόσθετων δονήσεων υψη λής συχνότητας στην περιοχή του πρώτου καρδιακού τόνου, που ονομάζονται συστολικοί ήχοι εξωθήσεως του όγκου.…”

“…Εξαί ρεση αποτελούσε η περίπτωση μιας ασθενούς που η κλινική σημειολογία ήταν της οξείας ανεπάρκειας της μιτροειδούς βαλβίδας που, όπως αποδείχθηκε, οφειλόταν σε καταστροφή της πρόσθιας γλωχίνας της βαλβίδας από το μύξωμα που ήταν προσκολλημένο πάνω σ' αυτήν. Τα ανωτέρω ακροαστικά ευρήματα καταγράφηκαν και στο φωνοκαρδιογράφημα υπό μορφή δονήσεων, που αντανα κλούν την παλινδρομική κίνηση του όγκου δια μέσου του στομίου της μιτροει δούς στη διάρκεια του καρδιακού κύκλου 29 • 32 . Στη φάση της κοιλιακής συστολής καθώς ο όγκος μετακινείται προς τον κόλπο καταγράφονται στο φωνοκαρδιο γράφημα δονήσεις αντίστοιχα με τον 1ο τόνο, που εμφανίζεται έντονος και ευρύς και ονομάζονται συστολικοί ήχοι εξωθήσεως του όγκου.…”