ÖzetSupraventriküler taşikardiler; tüm yaş gruplarını etkileyebilen, yaşam kalitesini kayda değer derecede kötüleştirebilen bir hastalık grubudur. Bu grupta sınıflandırılan taşikardi tipleri arasında en sık gözleneni Atriyoventriküler Nodal Reenteran Taşikardi olarak tespit edilmiştir. Derlememizin amacı, sık gözlenen bu aritminin oluş mekanizmalarını ve tedavisini kısa ancak anlaşılır bir şekilde özetleyebilmektir.Anahtar sözcükler: Supraventriküler taşikardi, yeniden giriş, ikili AV yolak Abstract Supraventricular tacycardias are a group of arrhytmias which may affect all age groups and cause remarkable recession in life quality. Atrioventricular nodal reentry tachycardia is the most common observed arrhythmia in this group. Aim of current review is to summarize the pathophysiologial basis and treatment methods in a brief and perceptible way.
GirişSupraventriküler taşikardiler (SVT); tüm yaş gruplarını etkileyebilen, yaşam kalitesini kayda değer derecede kötüleştirebilen bir hastalık grubudur. Genellikle eşlik eden diğer hastalığı ve yapısal kalp hastalığından yoksun kişilerde ortaya çıkarlar [1]. Amerika Birleşik Devletleri'nde yapılan bir araştırmaya göre [2] SVT insidansı 36/100.000 kişi/yıl, prevalansı ise 2,29/1000 kişidir. Buna göre sadece Amerika Birleşik Devletleri'nde; yaklaşık 570.000 SVT hastası varken bu hastalara yılda 89.000 kişinin daha eklendiği tahmin edilmektedir. SVT başlığı altında incelenen taşikardilerin prevalansı değişkenlik göstermektedir. 1991 ve 2003 yılları arasında kateter ablasyonu yapılan hastaların tarandığı bir çalışmada [3]; atriyal fibrilasyon, atriyal flutter ve uygunsuz sinüs taşikardisi dışlandığında, en sık gözlenen taşikardi %56 sıklıkla atriyoventriküler nodal reenteran taşikardi (AVNRT), ikincisi ise %27 sıklıkla atriyoventriküler reenteran taşikardi (AVRT) olmuştur.
TarihçeAVNRT, dar QRS kompleksli, düzenli taşikardinin en sık sebebidir. Bu aritminin altında yatan "reentry" (yeniden giriş) mekanizması ilk olarak 1900'lü yılların başında ortaya atılmış ve bir çok araştırmacı bunun üzerinde çalışmıştır [4,5]. 1940 sonrasında reentry mekanizmasının atriyoventrilüer (AV) nodda yerleştiği tespit edildi [6]. İlerleyen yıllarda yapılan hayvan çalışmaları sayesinde AV nodda ikili yolak olduğu ortaya konuldu [7,8]. İnsanlarda yapılan elektrofiyolojik çalışmalarda, oluşturulan bazı atriyal erken vuruların His demetini depolarize etmeden, AV nod refrakter durumda iken sürekli taşikardilere neden olduğu tespit edildi [9].