“…Z kolei kulturowa perspektywa mediatyzacji zajmuje się głównie koncepcjami władzy mediów (media power). Perspektywa ta nie jest spójna, o czym może świadczyć obecność wielu mniejszych obszarów badawczych w jej obrębie: analizy władzy mediów (Asp, 2014;Brodzińska-Mirowska, Wojtkowski, 2017), hegemonii (Block, 2013), kultury popularnej (Fornäs, 2014), subkultur (Encheva, Driessens, Verstraeten, 2013) czy praktyk kulturowych (Kaun, Fast, 2013). Z punktu widzenia procesu mediatyzacji polityki warto poświęcić czas na analizę kluczowej kategorii kulturowych teorii mediów: władzy mediów.…”