The potential for use of gastropod molluscs as bioindicators of endocrine disrupting compounds in the terrestrial environment

Abstract

Most early studies of endocrine disrupting compounds (EDCs) investigated the effects of single compounds on vertebrate species but, more recently, the focus has changed to the study of effects of multiple chemicals on many species, including invertebrates. The widening of the range of species studied is critical to understanding the consequences of EDC effects on ecosystem function and sustainability. Much work on invertebrates has focussed on the aquatic environment, where molluscs have been used as effective bioindicators for EDCs. Although molluscs have been used to assess effects of potentially toxic metals (PTMs) in terrestrial environments, they have seldom been considered as potential indicators of EDC effects. In this paper key findings in vertebrate and invertebrate animal models are reviewed and discussed, the need to study different animal groups is highlighted and the potential value of terrestrial gastropod molluscs for biomonitoring of EDC effects in a range of terrestrial ecosystems is discussed. It is concluded that their role within the ecosystem and their ease of study in the field and laboratory signify their suitability as bioindicators.

Molecular and functional characterization of HdHSP20: A biomarker of environmental stresses in disk abalone Haliotis discus discus

“…Abalone and other gastropod species are gradually being accepted as sentinel species in ecotoxicological studies due to their advantages of high sensitivity to pollutants and broad environmental distribution [60]. However, little is known about the useful biomarker genes in gastropods.…”

Διερεύνηση κυτταρικών βιοχημικών και μοριακών βιομαρτύρων με τη χρήση του σαλιγκαριού Eobania vermiculata για την αποτίμηση της ρύπανσης χερσαίων οικοσυστημάτων

“…Για να μπορούν τα άτομα ενός ορισμένου είδους να καθιερωθούν ως οργανισμοί βιο-ενδείκτες, το είδος αυτό πρέπει να πληρεί ορισμένες προϋποθέσεις (Hall et al 2009):  να έχει χαμηλό κόστος  να μην υπάγεται στη νομική προστασία  να είναι εύκολη η συλλογή του  να είναι άφθονο και εύκολο στο χειρισμό του  να αποτελεί σημαντικό μέλος του εκάστοτε οικοσυστήματος  να είναι ικανό να συσσωρεύει ρύπους  να αποκρίνεται στην έκθεση σε ρύπους Σύμφωνα με τα παραπάνω, μεταξύ των χερσαίων ασπόνδυλων, πολλά από τα χερσαία σαλιγκάρια ικανοποιούν όλους τους όρους ενός καλού βιο-ενδείκτη (Laskowski & Hopkin 1996): είναι διαδεδομένοι οργανισμοί, άφθονοι, εύκολο να συλλεχτούν, παρόντες στις περιοχές που χαρακτηρίζονται από έντονη ρύπανση και επιδεικνύουν υψηλή ανοχή στις περιβαλλοντικές αλλαγές. Επιπλέον είναι στατικοί οργανισμοί, είναι εύκολο να αναπαραχθούν και να μεταφερθούν.…”

Επίδραση Της Διαχείρισης Στην Εξέλιξη Των Οικοσυστημάτων Των Ελαιώνων

“…Οι βιολογικοί δείκτες ή βιοδείκτες είναι βιολογικές διεργασίες, είδη ή κοινότητες (οργανισμοί) τα οποία χρησιμοποιούνται για την αξιολόγηση της ποιότητας ενός οικοσυστήματος (Paoletti 1999a,b Για να μπορούν τα άτομα ενός ορισμένου είδους, να καθιερωθούν ως οργανισμοί βιοδείκτες, το είδος αυτό πρέπει να πληρεί ορισμένες προϋποθέσεις (Pearson 1994, Hall et al 2009):…”