Multipla skleroza (MS) jeste kompleksna, hronična, inflamatorna i autoimunska bolest centralnog nervnog sistema (CNS) i jedan je od najčešćih uzročnika neurološkog deficita kod mladih odraslih osoba (1). Na osnovu kliničkog toka definisane su dve osnovne forme bolesti: relapsno-remitentna (bez sekundarno-progresivne faze ili sa njom) i primarno-progresivna (2). Ključni procesi prilikom nastanka i progresije MS jesu: inflamacija, demijelinizacija, neurodegeneracija i glioza u tkivu CNS (3). Usled narušavanja krvno-moždane barijere, leukociti periferne krvi prodiru kroz zid krvnih sudova u nervno tkivo i indukuju inflamaciju i demijelinizaciju (3). Na ovaj način nastaju plakovi koji predstavljaju akutne inflamatorne i demijelinizirajuće lezije u CNS i glavno histopatološko obeležje MS. Tokom vremena, plakovi evoluiraju i u njima intenzitet inflamacije opada, dok astrociti proliferišu stvarajući ožiljno tkivo. Različite molekularne komponente, kao što PREGLEDNI ČLANAK
SAŽETAK
Multipla skleroza (MS) jeste hronična inflamatorna i autoimunska, demijelinizirajuća bolest centralnog nervnog sistema (CNS). Migracija autoreaktivnih T-limfocita u tkivo
ABSTRACT
Multiple sclerosis (MS) is a chronic inflammatory and autoimmune, demyelinating disease of the central nervous system (CNS). Migration of autoreactive T lymphocytes into the CNS is one of the key processes that characterize the pathogenesis of MS and lead to the formation of inflammatory demyelinating CNS lesions. Chemokines represent a family of cytokines. They are low molecular weight soluble proteins, which affect target cells by binding to membrane chemokine receptors. Previous studies on experimental model of MS and experimental clinical studies confirmed that numerous chemokines and chemokine receptors, synthesized by CNS cells and various leukocyte populations, are an important component in the pathogenesis of MS. The essential role of chemokines in MS pathogenesis