The role of Therapeutic Frame in Psychotherapy Process of a Client with Depressive Features

Abstract

Psikoterapi uygulamasının genel iskeleti ve yapısal özelliklerini oluşturan terapötik çerçevenin farklı yönlerine ve kendine özgü işlevlerine yönelik çeşitli bakış açıları mevcuttur. Bu olgu çalışması, hem terapötik çerçevenin uygulamadaki görüngülerine dair bir örnek sunmayı, hem de kavramın depresif özellikler taşıyan bir danışanın psikoterapi süreci boyunca duygusal ihtiyaçları ve zihinsel temsillerinin anlaşılmasındaki rolünü ele almayı amaçlamaktadır. Danışan, depresif duygulanım ve ilişkisel çatışma sorunları ile psikoterapiye başvurmuştur. Psikoterapi süreci terapistin klinik psikoloji lisansüstü eğitimi kapsamında yürütülmüş, genel olarak nesne ilişkileri kuramı doğrultusunda ve özel olarak terapötik çerçeve kavramı açısından detaylı olarak kavramsallaştırılmıştır. Bu bağlamda, ilişkisel çatışmaları devam ettiren mekanizmaların ve gelişimsel özelliklerin psikoterapi ilişkisi içinde aktarım ve karşı aktarım yoluyla anlaşılması önemli bulunmuştur. Ayrıca kültürel etmenlerin gerek terapötik çerçevenin işlevleri, gerekse aktarım-karşı aktarım ilişkisi üzerindeki olası etkileri tartışılmıştır. Sonuç olarak bu olgu örneğinde içsel ve kişilerarası sınırların değerlendirilmesi, uygun müdahale yollarının planlanması ve danışanın şikâyetleriyle ilişkili ilişkisel zorlukların anlaşılmasında terapötik çerçevenin özellikle kapsayıcılık ve dış gerçeklik işlevlerinin ön plana çıktığı görülmüştür.

Investigation of the Factors Determining the Effectiveness of Psychotherapies: A Literature Review

“…Psikoterapi sürecinin başında, terapötik çerçevenin sınırlarının belirlenmesi amacıyla ele alınması gereken konular arasında açık (somut) ögeler bulunmaktadır. Bu ögeleri seansın süresi, gizliliği, ücreti ve fiziksel ortam başlıkları altında saymak mümkündür (Dilekler, 2019).…”

“…Genel olarak psikoterapinin başında belirtilen süre, benimsenen terapi modeline göre değişmekle birlikte ortalama 45-50 dakikadır (Gödeş, 2018). Seans sürelerinin her görüşme için standart olması, görüşmenin zamanlamasında yaşanabilecek değişiklikler ve iptaller için önceden bilgilendirme yapılması hem seansların istikrarı hem de yaşanabilecek belirsizliklerin önüne geçmesi açısından önemlidir (Dilekler, 2019). Ayrıca seansların süresinin belli olması ve bir noktada görüşmelerin sonlanacağının bilinmesi, danışan-psikoterapist ilişkisinin ebediyen sürmeyeceğine dair danışanın farkındalık kazanmasına katkı sağlamaktadır (Lemma, 2003, ss.…”